Өлең, жыр, ақындар

Әсет ақынға

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 485
Жат жерде жалқы жанның аһ ұрғаны,
Ауыр ғой мұңлы ақынның ақырғы әні.
Мерт болу мүмкін шығар,
Мүмкін емес
Тағдырға таланттың кеп бас ұрмағы.
Ер басын ел жолына атаған жан,
Әннен – әл, жырдан – қанат жасап алған.
Сонда да қиырдағы қызыл от боп,
Ақынға жеткізбепті асау арман.
«Қасықтай қайран тілін балға малып»,
Өтіпті-ау күңіреніп қайран алып.
Қалайша жатыр екен, ой, дүние-ай,
Қарға адым қара жерге ән қамалып?!

1974



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамырлар

  • 0
  • 0

О, тамырлар!
Тереңдерге тармақ-тармақ жол салып,
Тереңдерден салмақ тартып соншалық,
Балбыратып Жер-ананың денесін,

Толық

Сырғып қайда барасың, сырлы айларым

  • 0
  • 0

Сырғып қайда барасың, сырлы айларым,
Сырлы айларым –
Сыңсыған сырнайларым.
Мәрмәрларым, менен де кеттіңдер ме,

Толық

Кел, жылым!

  • 0
  • 0

Кел, жылым, керуенімді басқартамын,
Жаңғыртып дәуірімнің асқар тауын.
Алдыңа қуаныштан шашу шашам,
Жаюлы менің миллиард – дастарқаным,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар