Өлең, жыр, ақындар

Әсет ақынға

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 569
Жат жерде жалқы жанның аһ ұрғаны,
Ауыр ғой мұңлы ақынның ақырғы әні.
Мерт болу мүмкін шығар,
Мүмкін емес
Тағдырға таланттың кеп бас ұрмағы.
Ер басын ел жолына атаған жан,
Әннен – әл, жырдан – қанат жасап алған.
Сонда да қиырдағы қызыл от боп,
Ақынға жеткізбепті асау арман.
«Қасықтай қайран тілін балға малып»,
Өтіпті-ау күңіреніп қайран алып.
Қалайша жатыр екен, ой, дүние-ай,
Қарға адым қара жерге ән қамалып?!

1974



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оразбай басында

  • 0
  • 0

Құлазитын секілді Шұнай тауы,
Ескі қыстау көргенді мұңайтады.
Өшкен ошақ,
Өлген үй,

Толық

Есер басым елден безіп, елесті құр іздесем

  • 0
  • 0

Есер басым елден безіп, елесті құр іздесем,
Туған далам, сірә менен күдеріңді үзбе сен.
Қиыр кезіп жүргенімде жасқа толып жанарым,
Аруанадай аспан кезген ақ бұлтыңмен жүздесем.

Толық

Байқотан би асында

  • 0
  • 0

Асыға сапар шегіп әр қиырдан,
Асына келдік баба дәм бұйырған.
Шұбартау, шыр айналған қазығымсың,
Өзіңнен өзегіме нәр құйылған!

Толық

Қарап көріңіз