Өлең, жыр, ақындар

Әсет ақынға

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 617
Жат жерде жалқы жанның аһ ұрғаны,
Ауыр ғой мұңлы ақынның ақырғы әні.
Мерт болу мүмкін шығар,
Мүмкін емес
Тағдырға таланттың кеп бас ұрмағы.
Ер басын ел жолына атаған жан,
Әннен – әл, жырдан – қанат жасап алған.
Сонда да қиырдағы қызыл от боп,
Ақынға жеткізбепті асау арман.
«Қасықтай қайран тілін балға малып»,
Өтіпті-ау күңіреніп қайран алып.
Қалайша жатыр екен, ой, дүние-ай,
Қарға адым қара жерге ән қамалып?!

1974



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәуле ғұмыр

  • 0
  • 0

Айна көлдің мөлдіріндей, мөлдіріндей,
Қайран күндер, ораласың ойға.
Алатаудың сеңгіріндей, сеңгіріндей,
Асау жүрек, талпынасың айға.

Толық

Патша сүйген құл – залым

  • 0
  • 0

Ей, жігітім, именбе,
Қанат ұшы күйгенге.
Әділеттің басына
Қиянат кеп сигенге.

Толық

Көңіл, шіркін...

  • 0
  • 0

Көңіл, шіркін –
Бір күн бай,
Бір күн кедей.
Өтер кім бар ойнадым-күлдім демей?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар