Өлең, жыр, ақындар

Бір қараңғы, бір жарық...

  • 23.09.2021
  • 0
  • 0
  • 882
Қуалап марғау түнді қырға бұққан,
Тағы да келеді атып, нұрланып таң.
Тіршілік, сырың неткен сиқырлы еді
Тұратын бір қараңғы, бір жарықтан.
Келеміз таңырқаумен, тамсанумен,
Күлумен,
Күрсінумен,
Ән салумен.
Кең әлем, көз алдыда құбыласың,
Құлпырып, қызықтырып бар сәніңмен.
Сағаттың сыртылында – үміт үні,
Жүрекпен бірге соғар күні-түні.
Өмірдің бір жазғанын қайта оқимыз,
Қате боп кетпес үшін бір үтірі.
Күн асты көлеңке мен шуаққа бай,
Сырғиды бір орнында тұрақтамай.
Сәулелер сапырылып алмасқанда,
Санаңда қалдырады сызат талай.
Тағы да келе жатыр таң қылаңдап,
Көрінді көкжиектен тау бұлаңдап.
Сәлден соң тайқазанын көтереді
Тұратын күн – ошағы мәңгі лаулап.
Дүние, неткен тылсым, сиқырлы едің,
Сүйемін сұлу таңның сүйкімді өңін.
Пыр етіп бозторғайдай ұшып кетті
Кірпікке қонақтаған ұйқым менің.

1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаракерей Қабанбай

  • 0
  • 0

Күн туса ел басына әлде қандай,
Атойлап атқа қонған ер Қабанбай.
Жаратып Тәңір өзі жаннан бөлек,
Сүйегін шар болаттан сомдағандай!

Толық

Көк байрақ

  • 0
  • 1

Көк байрақ, желбіре, желбіре,
Көк аспан, мөлдіре, мөлдіре!
Қазағым кең жайып қанатын,
Құлпырды ел міне, жер міне!

Толық

Алаяққа

  • 0
  • 0

Сол шіркін өзін қор деп санамайды,
Дүниеге түзу көзбен қарамайды.
Отырар ала қойды бөле қырқып,
Аядай ауыл-үйді алалайды.

Толық

Қарап көріңіз