Таңба – «39952»

Ирина Михайловна Харинаның білегіндегі бұл таңба – Освенцим концлагеріндегі реттік нөмірі.
Газеттен

Таңбалар,
Таңбалар – қара дақ,
Жүреді қаныңды, миыңды аралап.
Сұғады инесін,
Шаншиды найзасын,
Жүйкені, жүректі жаралап.
Таңбалар,
Таңбалар,
Сөйлейді мәңгі олар,
Фашизм тілінде қызармай.
Кернейді кеудені таңға олар,
Талқандап бұзардай.
Тіл қатса таңбалар,
Ауырлар ой-кемең жүзе алмай.
Түксиіп қарайды әлі де
Білектен –
Денеден,
Атыңды қарамен біржола сызардай...
Освенцим тас қабырғасында
Кеппестен көздердің тұр жасы.
Күңіренер ғасырдан ғасырға,
Тұтқындар – тіршілік сұлбасы.
Сақталар ажал тәрелкесінде
Қырғындар қанының тұнбасы.
Адамнан темекі тартты ширатып,
Крематорий мұржасы...
Таңбалар еске сап талайды,
Освенцим көзімен қарайды:
Европа төрінен,
Вьетнам жерінен,
Сахара шөлінен,
Үндістер көрінен,
Хиросима түнінен,
Сталинград түбінен,
Ардагерлер түрінен,
Жанғандар күлінен –
Мұндалап тұр әлі таңбалар!
Білекте таңба бар –
Жүректе таңба бар.
Өшпейді мәңгілік,
Тұрады жаңғырып,
Сұмдықты әйгілеп таңғалар...
Таңбалар,
Таңбалар –
Фашизм індеті.
Таңбалау – міндеті.
Әйелдің таңбалы білегі –
Тарихтың қаралы бір беті...

1980

---