Өлең, жыр, ақындар

Серкенің соңына ермей

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 567
Қызырдың рас болса дарығаны,
Қызыл тіл сөзден несін тарығады?
Қарасаң замандарға көз жіберіп,
Ақынның некен­саяқ жарығаны.
Халықтың қаһарына мінгендігі –
Қайраққа қара пышақ жанығаны.
Ұлықтың сөзі –түзу, көзі – қисық,
Аядай айналасы танығаны.
Бәрінен сорақысы – ата жаудың
Итінің іргеңе кеп сарығаны...
Кісіге не келсе де тек құдайдан,
Келмеске кемеңгерлер кетті қайран.
Бұл күнде Тезек төре көрінбейді,
Сөз тыңдар Сүйінбай мен Бақтыбайдан.
Жалғыздың жарға бұғып жаны қалмас,
Жалпыны шарпығанда отты майдан.
Серкенің ай мүйізді соңына ермей,
Тәңір­ау, қошқар шығар тоқты қайдан?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Белгісіз автомат

  • 0
  • 0

Аспаннан бомба төгіліп,
Қысқанда майдан қат-қабат,
Окопта қалды көміліп,
Ұшты да қолдан автомат.

Толық

Бесік жыры

  • 0
  • 1

Адамның еске түссе есіл күні,
Есіне түседі екен бесік жыры.
Жадымнан оқта-текте шығып кетсе,
Анашым, айналайын, кешір мұны.

Толық

Құланойнақ

  • 0
  • 0

Құлан жоқ.
Аты ғана – Құланойнақ.
Меңіреу.
Мелшиеді ұлан аймақ.

Толық

Қарап көріңіз