Өлең, жыр, ақындар

Қызыл түс

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1979
Жырың қызыл ғой десе,
жауап әзір, таза арым:
қызыл тілім сөйлесе,
қызыл қанмен жазамын.
Қызыл тілім тіпті ұзын,
ұқсас қызыл тасқынға.
Ант еткемін қып-қызыл
қызыл жалау астында.
Күні қызыл аспаным,
туы қызыл Ұлы Отан,
қызыл сөзден басқаның
қызылдығын ұнатам.
Қызыл ақын не деп тұр?
Не десе де — медет қыл.
От секілді өрепкір
қызыл өлең керек бір.
Гүл — қызарса әдемі;
әділеттік жасайық:
қыз — қызарса әдемі,
жыр қызарса — несі айып?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңіз

  • 0
  • 0

Теңіз, міне. Теңіз менің не теңім,
Теңім менің – табынумен өтемін!
Толқын тулап жағаны асты, жарды асты,
Мөлт-мөлт етіп көбік-көздер арбасты.

Толық

Көршіміз бен «қабаған ит»

  • 0
  • 0

Иә, бұл төбет қой, көк төбет,
Мойнына көп салды шынжыр дақ.
Көрген жоқ өмірге ол өкпелеп,
Шынжыры тұрсын тек сыңғырлап!

Толық

Жебе

  • 0
  • 0

Не бір еппен, алған жақсы, не бетпен —
сөйлейінші тамағымды кенеп мен:
эпос ері тірілді де кенеттен,
сұр жебелі қарт садағын қолға алды.

Толық

Қарап көріңіз