Өлең, жыр, ақындар

Емен

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 676
Қар мен желге қарсы бітіп алып тұр,
жалаң төсін найзағаймен жанып тұр.
Шекісіпті шеңгел болып тамырлар —
қара тасты бүріп қатып қалып тұр.
Мынау қартың еске салды жетімді:
арық қолдар — бұтақтары секілді.
Жапырағын сыпырып ап кекілді
табиғаттың мұқатқаны секілді.
Түбінде қарт бір үндейтін секілді,
сөйлеп кетсе сүрінбейтін секілді.
Уақыттың — келер күннің алдында
тізесі сәл дірілдейтін секілді.
Тамырында су ағатын секілді,
сол су бәрін жуа алатын секілді.
Қара тасты аспанға атып бөрік қып,
түбінде бір қуанатын секілді.
Емен — шындық (өзің жалған секілді),
қарт көңілге сезу де арман секілді.
Жапырағын — жел,
ұлын — майдан жоқ етіп —
еменге ептеп төзу қалған секілді.
Ей, қара шал!
Кірмек едім даң-дұң қуған топқа әлгі...
Сені көріп түсінгендей боп қалдым,
төзу де үлкен күрес пе екен деп қалдым,
өстіп мен де бір қабаққа тоқталдым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасым аға

  • 0
  • 0

Тұтап шығып сөзі ойдан,
аһ дегенде пеш-демі,
Жалын айдап шығатын —
Уа, ақ жалын, кеш мені,

Толық

Бұл таудың шыңдарының бәрі мықты

  • 0
  • 0

Бұл таудың шыңдарының бәрі мықты,
мықтылық бәрін бірдей кәрі ғыпты.
Шоқалдар шың болудан әлі үмітті
шыдамай қызғанышқа жарылып тұр.

Толық

Бір әнші

  • 0
  • 0

Бұл не өзі ән бе, әлде айқай ма? –
Мен білмеймін, білсең, туыс.., айт онда.
Сахнада тұр ғой өзі, уақытын
Босқа өткізіп сынамақ па бақытын?

Толық

Қарап көріңіз