Өлең, жыр, ақындар

Емен

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 571
Қар мен желге қарсы бітіп алып тұр,
жалаң төсін найзағаймен жанып тұр.
Шекісіпті шеңгел болып тамырлар —
қара тасты бүріп қатып қалып тұр.
Мынау қартың еске салды жетімді:
арық қолдар — бұтақтары секілді.
Жапырағын сыпырып ап кекілді
табиғаттың мұқатқаны секілді.
Түбінде қарт бір үндейтін секілді,
сөйлеп кетсе сүрінбейтін секілді.
Уақыттың — келер күннің алдында
тізесі сәл дірілдейтін секілді.
Тамырында су ағатын секілді,
сол су бәрін жуа алатын секілді.
Қара тасты аспанға атып бөрік қып,
түбінде бір қуанатын секілді.
Емен — шындық (өзің жалған секілді),
қарт көңілге сезу де арман секілді.
Жапырағын — жел,
ұлын — майдан жоқ етіп —
еменге ептеп төзу қалған секілді.
Ей, қара шал!
Кірмек едім даң-дұң қуған топқа әлгі...
Сені көріп түсінгендей боп қалдым,
төзу де үлкен күрес пе екен деп қалдым,
өстіп мен де бір қабаққа тоқталдым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шіркін өлең!.. Күркіреген толқындар

  • 0
  • 0

Шіркін өлең!.. Күркіреген толқындар,
Осынша үнді барады өзен қайда алып?
Мұнда қандай құдірет бар мен тыңдар,
Көрсем бе екен ойланып?

Толық

"Ақөзекте" айлы кеш

  • 0
  • 0

"Ақөзектің" пәк жүзін жымыңдатып,
бұлт-бұлт етіп барады құлын батып.
Құлын батып барады. Жас сұлудың
жауырынына кетіпті бұрым батып.

Толық

Бір әнші

  • 0
  • 0

Бұл не өзі ән бе, әлде айқай ма? –
Мен білмеймін, білсең, туыс.., айт онда.
Сахнада тұр ғой өзі, уақытын
Босқа өткізіп сынамақ па бақытын?

Толық

Қарап көріңіз