Өмірбаян
- 0
- 0
Асықты адам —
тамыр теуіп тасып қан,
тағатсыз ғып,
қанатсыздық жасытқан.
Шүкір, шүкір!
Нақ сол түні ақынға үкім кесілді,дар арқаны — бір қыл арқан есілді.
Бір ат арба туарылды сол түні,
бір айбалта суарылды сол түні.
Үкім бірақ кетті айналып өлеңге,
өлеңге, ал, дар арқаны — көгенге...
Содан бері өлең жазам дегенде
белгісіз бір толқу тұрды денемде.
Ал, ат арба тезек тиеп жетті елге,
ал, айбалта кетті айналып кетпенге.
Бүгін еркін, есіп жырлап кеткенде
шүкір етем: ондай қауіп жоқ менде.
Сарыжайлау
- 0
- 0
Басталды күй бір ырғалып,
Күйші отырды «кел де келге».
Күлсе қыздар жымың қағып,
Күй қайтеді жеңбегенде!
Тау төсі ақ көбік, ақ айран
- 0
- 0
Тау төсі ақ көбік, ақ айран –
Қара бұлт жалайды жата қап.
Аспанда жүзеді ол дақ болып қарайған,
Сол үшін бұлт деген атақ ап.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
×
- Рихард Штраус
- Саади Ширази
- Хилон
- Симонид Кеосский
Барлық авторлар