Өлең, жыр, ақындар

Орманда

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 539
Қайың-жеңге, алдыма қымыз қой да,
тал-қарындас, сызылтып сыбызғы ойна.
Орман-ана, кеңдік ет гүл-гүл аңқып,
бір билейін Шілікпен мың бұралтып.
Шілік-бикеш, — әр биі бір-бір алтын, —
бұзып жүрген жоқ па екен, құрғыр, антын?
Айнымалы уақыт қой, айнымалы;
жастық шақ, махаббаттың қайда ылаңы?
Оралғаным сонау бір кезден бері,
содан бері соңымнан сөз де ермеді.
Кеудем ғана шаншу мен салқын күткен,
жігіт-дәурен алмасты шал-тірлікпен.
Деп ем, Қайың-жеңешем сый күтпеді,
Тал-қарындас қайқайды — илікпеді.
Бойы, әнеки, бір сүйем ұзын шығып,
кетті билеп Шыршамен қызыл Шілік.
Мұздай бауры жұқарған жылы ағын жеп,
өксіп-өксіп, мен тұрдым, жылағым кеп.
"Сорлы бар ма", — деп едім,— менен басқа
опырылып күлді-ай кеп емен қасқа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Салқындап саясында самал-көлдің...

  • 0
  • 0

Салқындап саясында самал-көлдің,
Бұла өскен баяғыдан балаң менмін.
Сіміре саумалыңды, бұл жолы да,
Сабылып, сағымды өлке, саған келдім.

Толық

Тентек

  • 0
  • 0

Ал, сансыра, сары бұта,
Сары желмен сал ырғаң!
Көңілім, саған "сап!" деп ем —
садаға кет сабырдан.

Толық

Сыбыр

  • 0
  • 0

Сыңсып иіп бұйра алқап, бір ырғалып
сыбырлады,
біз дағы сыбырладық —
жақын келші.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар