Өлең, жыр, ақындар

Орманда

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 668
Қайың-жеңге, алдыма қымыз қой да,
тал-қарындас, сызылтып сыбызғы ойна.
Орман-ана, кеңдік ет гүл-гүл аңқып,
бір билейін Шілікпен мың бұралтып.
Шілік-бикеш, — әр биі бір-бір алтын, —
бұзып жүрген жоқ па екен, құрғыр, антын?
Айнымалы уақыт қой, айнымалы;
жастық шақ, махаббаттың қайда ылаңы?
Оралғаным сонау бір кезден бері,
содан бері соңымнан сөз де ермеді.
Кеудем ғана шаншу мен салқын күткен,
жігіт-дәурен алмасты шал-тірлікпен.
Деп ем, Қайың-жеңешем сый күтпеді,
Тал-қарындас қайқайды — илікпеді.
Бойы, әнеки, бір сүйем ұзын шығып,
кетті билеп Шыршамен қызыл Шілік.
Мұздай бауры жұқарған жылы ағын жеп,
өксіп-өксіп, мен тұрдым, жылағым кеп.
"Сорлы бар ма", — деп едім,— менен басқа
опырылып күлді-ай кеп емен қасқа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Найза-қара

  • 0
  • 0

Өз тұсынан о дағы
қарғып шығып, қалды үздік —
қиын,
қиын соғады,

Толық

Жаңбыр

  • 0
  • 0

Жаңбыр жауды,
хал мүшкіл,
көлік сирек — кешіктім.
Алқынып кеп жабыстым

Толық

Тауға қарай келемін, тауға қарай...

  • 0
  • 0

Тауға қарай келемін, тауға қарай,
Желдің-дағы маңдайдан аумағаны-ай.
Күндерім де алдағы тау сияқты,
Тауға қарай беремін, тауға қарай.

Толық

Қарап көріңіз