Өлең, жыр, ақындар

Орманда

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 730
Қайың-жеңге, алдыма қымыз қой да,
тал-қарындас, сызылтып сыбызғы ойна.
Орман-ана, кеңдік ет гүл-гүл аңқып,
бір билейін Шілікпен мың бұралтып.
Шілік-бикеш, — әр биі бір-бір алтын, —
бұзып жүрген жоқ па екен, құрғыр, антын?
Айнымалы уақыт қой, айнымалы;
жастық шақ, махаббаттың қайда ылаңы?
Оралғаным сонау бір кезден бері,
содан бері соңымнан сөз де ермеді.
Кеудем ғана шаншу мен салқын күткен,
жігіт-дәурен алмасты шал-тірлікпен.
Деп ем, Қайың-жеңешем сый күтпеді,
Тал-қарындас қайқайды — илікпеді.
Бойы, әнеки, бір сүйем ұзын шығып,
кетті билеп Шыршамен қызыл Шілік.
Мұздай бауры жұқарған жылы ағын жеп,
өксіп-өксіп, мен тұрдым, жылағым кеп.
"Сорлы бар ма", — деп едім,— менен басқа
опырылып күлді-ай кеп емен қасқа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыз бұлақтар желпінген

  • 0
  • 0

Қыз бұлақтар желпінген
жырымды оқып қазақтық,
Жеңіл сөйлеп, жел тілмен
жатқан сын-ды мазақ қып.

Толық

Найза-қара

  • 0
  • 0

Өз тұсынан о дағы
қарғып шығып, қалды үздік —
қиын,
қиын соғады,

Толық

Ақөзек бойында

  • 0
  • 0

Тас төбеден төніп кеп Ай үңілді —
Неткен сәуле жұп-жұмсақ, қайырымды!
Көл езуі сылпылдап өсек айтар,
байқап сырғыт, бала-дос, қайығыңды,

Толық

Қарап көріңіз