Құрдасыма
- 0
- 0
Жыр жазарсың – мықтасаң,
Баурында туған төбенің,
Өзіңді-өзің ұқпасаң
Сені кім ұғар деп едің!
Нөсерден соң
Бәлкім, мұңды хал шығар —тал көз жасын іркіп тұр.
Көзі шатынап тамшылар
әлденеден үркіп тұр.
Маңай — сылбыр, сұрама —
сылбырлықта мың түрлі:
су ағады жырада
сүт қатқан шай сықылды.
Ала алмай тұр жел екпін —
көкті кетті сүртіп кім?!
Түбі кәрі теректің
сирағындай бүркіттің.
Бір жасардың, жалған-ай;
қайың-ару, хал қалай?..
Айыр інген — Алатау,
боздап келіп қалғаны-ай.
Тау бөктерін көп аралай, аралай
- 0
- 0
Тау бөктерін көп аралай, аралай,
сиреп-сиреп кеткен сын-ды қарағай.
Қарай-қарай көк аспанға сұңғыла,
араласып кеткен сын-ды шың мына.
Қарап көріңіз
×
- Рихард Штраус
- Саади Ширази
- Хилон
- Симонид Кеосский
Барлық авторлар