Өлең, жыр, ақындар

Сары түс

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 3474
Ағаш басы сарғайыпты — бар ма айып
мезгіл жетті.
Ойды ескіртіп алмайық.
Жата-жата архивында ақылдың
көп өлеңім қалған сынды сарғайып.
Сары жел есті — сары бұта дір етті,
сары күзің сары қырман күретті...
Қас суретші бақытсызды салса егер
сап-сары ғып қойса керек жүректі.
Жапырақтың сары тілі, ал, әне
сары көл бетін жалап-жалап алады.
Сезген адам Нанның нағыз бояуын
сап-сары ғып көрсе керек даланы!
Сары жұртқа сара күйді шерте кеп,
қарызымнан құтылмақ ем тер төлеп.
Жасамақ боп алтын-жырды құм-сөзден
сары қаламды қуып келем желкелеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тілек

  • 0
  • 0

Ей, шөпбасы, шөпбасым-ай, шөпбасы,
үп еткенге елпең қақпай, тоқташы.
Жаяу-құйып, өрепкімей қоя тұр,
сен де, өкпек жел, өтірікті соқпашы!

Толық

Жартас

  • 0
  • 0

Баяғы мүсін бір қалып,
Тапжылмайсың орныңнан.
Кектендің кімге сұрланып,
Кім екен сені қор қылған.

Толық

Қара ағаш

  • 0
  • 0

Бір сөйлеп ем махаббаттың тілінде,
бүрсеңдеп ем Қара ағаштың түбінде.
Бүгін көрсем — жалаңаш сол Қара ағаш,
Қара ағаштай менің жаным жалаңаш.

Толық

Қарап көріңіз