Өлең, жыр, ақындар

Күйе

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 572
Екі бала келді маған бір күні:
От бүркеді біреуінің кірпігі,
біреуінің жанарына жас тұнған,
екеуі де асқынған.
Бірі — шағым,
екіншісі соқты дау:
— Мынау, — деді, — күйе жақты,
— Жоқ, мынау...
— Кірпігіңді келмей ме, дос, кептіргің
құрдасыңның көз-отына? — деп күлдім.
Біреуі айтты:
— Ақтама, аға, ақтама,
күйе жақты, міне, қара, қап-қара.
Сонда аңғардым: біреуінің беті айғыз.
— Мұны, — дедім, — ұят, ұят атаймыз.
Сонсоң сүртіп әлгі күйе-бажақтың
қақ жартысын ана балаға жақтым.
Сонда екеуі мәз болысты.
бәрі әйгі:
Күйелілер — бөліскенді қалайды.
Тазарған жоқ ешқайсының жүзі одан...
содан өзім әлі күнге қызарам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оңашада

  • 0
  • 0

Жалғызбын, кетті үй ысып,
Кеудемді ойлар кернейді.
Ақыл мен сезім сүйісіп
Жүрекке маза бермейді.

Толық

Әкелер мен ағалар

  • 0
  • 0

Әр жыл сайын әлдеқайдан бір құпия жел есер,
әр жыл сайын түн қойнында әлдекімдер кеңесер.
Жиырма миллион!
(нольдері көп демесең)

Толық

Арнау

  • 0
  • 0

Әңгімеңді бұзса жыр мен ән бұзып,
отырсаң-ау көңіл түлеп, қан қызып.
Хрустальдар сыңғыр қағып,
қойсаң-ау

Толық

Қарап көріңіз