Өлең, жыр, ақындар

Күйе

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 618
Екі бала келді маған бір күні:
От бүркеді біреуінің кірпігі,
біреуінің жанарына жас тұнған,
екеуі де асқынған.
Бірі — шағым,
екіншісі соқты дау:
— Мынау, — деді, — күйе жақты,
— Жоқ, мынау...
— Кірпігіңді келмей ме, дос, кептіргің
құрдасыңның көз-отына? — деп күлдім.
Біреуі айтты:
— Ақтама, аға, ақтама,
күйе жақты, міне, қара, қап-қара.
Сонда аңғардым: біреуінің беті айғыз.
— Мұны, — дедім, — ұят, ұят атаймыз.
Сонсоң сүртіп әлгі күйе-бажақтың
қақ жартысын ана балаға жақтым.
Сонда екеуі мәз болысты.
бәрі әйгі:
Күйелілер — бөліскенді қалайды.
Тазарған жоқ ешқайсының жүзі одан...
содан өзім әлі күнге қызарам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

— Туған жерің қай жер, — деді, — жаңа ақын?
— Ол жерде де аспан мен күн болатын.
— Туған жерің қай жер? — деді бір келіншек күлегеш,
— Қара жер! — деп жауап бердім, — су емес.

Толық

Тентек

  • 0
  • 0

Ал, сансыра, сары бұта,
Сары желмен сал ырғаң!
Көңілім, саған "сап!" деп ем —
садаға кет сабырдан.

Толық

Бейнет биігінен

  • 0
  • 0

Бейнетқорым, шылым сор,
түтіндет бір, түтіндет
шылым сорғаннан басқа табарың аз, күтім жоқ,
Желге қарап кісінер

Толық

Қарап көріңіз