Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 715
Жаңбыр жауды,
хал мүшкіл,
көлік сирек — кешіктім.
Алқынып кеп жабыстым
тұтқасына есіктің.
Үсті-басым су болды —
жаңбыр жауды бір күні.
Сонда маған түйрелді
бастығымның кірпігі.
Көзі от шашты сұр-сары,
жаңбыр жауған денеге
найза болса —бір сәрі,
кірпік деген немене
елемедім,
бас салып
мақтай бердім мен оны.
Махаббатың тасса анық
бастықты да жеңеді.
Шықпады үні, не демі,
мен бітірдім бір істі.
Жеңілді ол,
себебі:
нахалсың деп ұрысты.
Нахал деді,
денеме
қуат бітті он есе.
Нахал деген немене,
жағымпазсың демесе.
Бүгін менен жалғыз да
отыр ағам таппай мін...
Не жаңбырды жауғызба,
не бастықты мақтай біл!
Күнде жаңбыр болмайды,
кешікпейсің күнде сен.
Ісің бірақ оңбайды
"нахал" бола білмесең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әттеген-ай

  • 0
  • 0

Жыламсырап тұрып едің, тал-түсте
мені тағы сендіріп ең нан тістеп.
Күн астынан жел жүгірді бір ыстық —
арамызға сөз жүгірді — ұрыстық.

Толық

Монологтар

  • 0
  • 0

Пәк сезімдер – тамырларға таралған,
Бұл жүректе болмас тамшы арам қан.
Мен – Бақыттан, Бақыт менен жаралған,
Қос бұтамыз бір түбірден нәр алған.

Толық

Сол үйде

  • 0
  • 0

Сенде менің үмітім бар бір мысқал,
Талабым бар өрден-өрге тырмысқан.
Ес білмеген, естілмеген күй де көп,
Нота-сызықтарға қонған үймелеп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар