Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 622
Жаңбыр жауды,
хал мүшкіл,
көлік сирек — кешіктім.
Алқынып кеп жабыстым
тұтқасына есіктің.
Үсті-басым су болды —
жаңбыр жауды бір күні.
Сонда маған түйрелді
бастығымның кірпігі.
Көзі от шашты сұр-сары,
жаңбыр жауған денеге
найза болса —бір сәрі,
кірпік деген немене
елемедім,
бас салып
мақтай бердім мен оны.
Махаббатың тасса анық
бастықты да жеңеді.
Шықпады үні, не демі,
мен бітірдім бір істі.
Жеңілді ол,
себебі:
нахалсың деп ұрысты.
Нахал деді,
денеме
қуат бітті он есе.
Нахал деген немене,
жағымпазсың демесе.
Бүгін менен жалғыз да
отыр ағам таппай мін...
Не жаңбырды жауғызба,
не бастықты мақтай біл!
Күнде жаңбыр болмайды,
кешікпейсің күнде сен.
Ісің бірақ оңбайды
"нахал" бола білмесең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала

  • 0
  • 0

Құйын біткен адасып жүр далада.
Тастар — шұбар,
сайлар — ирек,
дөң — ала;

Толық

Қорық

  • 0
  • 0

Сүйіп ем мен;
елде болған екі айда
ол да сүйген секілді еді, —
не пайда

Толық

Дөң де жаңа, бел де жаңа, сай жаңа...

  • 0
  • 0

Дөң де жаңа, бел де жаңа, сай жаңа,
желкеміз – шаң, маңдайымыз – жел ескен.
Жасылдана жатыр дала айнала,
Кеше, дала, құла дала емес пе ең?!

Толық

Қарап көріңіз