Өлең, жыр, ақындар

Романс

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 886
Бұлақ асып аққанда шарасынан,
сені көрем жапырақ арасынан.
Өткінші екен о күндер — келді, кетті,
сезімді тек мұңды етті, мөлдір етті.
Бұлақ мөлдір, сыр терең, жан асыл ма,
көкірегімде сен мәңгі қаласың ба?
Сондағыдай әлі ойнап барасың ба,
мен көрмеген бір бұлақ жағасында?!
Бұлақ асып ағады шарасынан,
сен қарадың жапырақ арасынан.
Жасыл толқын бүктелді, жұмарланды,
мен жыр еттім бітпейтін бір арманды.
Көз алдымда сол бейне тұрар мәңгі!
мен бе, сен бе, бұлақ па — кім алданды?
Мың сан толқын әкетті мың арманды,
мың арманның орнында бір ән қалды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бестармақ

  • 0
  • 0

Қара түнгі найзағайдың жарқылы
өтетұғын сықылды мен арқылы.
Содан шығар, содан шығар жарқыным:
қара суға қайық салдым — қалқыды,

Толық

Тербетіліп жатыр дала алдымда...

  • 0
  • 0

Тербетіліп жатыр дала алдымда,
Толқын болып аунайды жел шалғынға.
Жасыл жалын ұйтқып жанып өрмелеп,
Бұтақтарын орап апты талдың да.

Толық

Бес бұтақ

  • 0
  • 0

Бала деген ерке екен, ертегі екен,
ертегіше тыңдаймын, еркелетем.
Ертегі үшін мен бейне мықты роман —
мұқабамның өзімен ықтыра алам.

Толық

Қарап көріңіз