Өлең, жыр, ақындар

Туған жер

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 2246
— Туған жерің қай жер, — деді, — жаңа ақын?
— Ол жерде де аспан мен күн болатын.
— Туған жерің қай жер? — деді бір келіншек күлегеш,
— Қара жер! — деп жауап бердім, — су емес.
— Он жылдықты қайда оқыдың? — деді ер бір,
— Мектепте! — деп толқыдым мен, —
оқытқан-ды өз ісіне ұсталар...
— Ауа райы қандай еді ол жердің?
— Жауатұғын жазда — жаңбыр, қыста — қар,
бұлттар маңып жататұғын биікте,
бар еді онда бұралқы ит те, киік те.
Шөптің басы сыбдырлайтын жел ессе...
— Барлық жер де дәл осындай емес пе?!
— Міне, — дедім, енді дұрыс ұқтыңыз,
Қайда да бар ойлы жігіт, мықты қыз.
Отанның қай жеріне де күн мен ауа тарайды,
Қай төбенің аспаны да арайлы,
Қай төбе де туған жер деп мақтануға жарайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жебе

  • 0
  • 0

Не бір еппен, алған жақсы, не бетпен —
сөйлейінші тамағымды кенеп мен:
эпос ері тірілді де кенеттен,
сұр жебелі қарт садағын қолға алды.

Толық

Жалқы досым, келсе мені шын ұққың...

  • 0
  • 0

Жалқы досым, келсе мені шын ұққың:
Менің дағы көп мінім бар, жаным бар.
Көкірегімнен көре қалсаң бір ұшқын
Үрлеңдер де маздатыңдар, жағыңдар.

Толық

О, туған жер, өз деміңді бір алған

  • 0
  • 0

О, туған жер, өз деміңді бір алған
Сеземін мен таңғы сұрғылт мұнардан.
Бір басылып, бір шыққандай, көкірегің
Шоқалдар мен бұталардан құралған.

Толық

Қарап көріңіз