Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 779
Бүр жарды, әне, бір бұта
Жасыл тартты кең өлкем,
сол болар деп күні ертең
саялайтын көлеңкем,
үміт еттім, мен соны
Сүйеу көрдім, бір түрлі
Жалғыз бұта — орман боп
Желден қорғар сықылды.
Жалғыз жапырақ сарғайды —
Күз желі алды кеудемді.
Маған қонды бар қайғы,
Сарғаям-ау мен де енді
Деген ой жеп, көңілімді
Күмән алды — күмән сол:
көктемейтінге ұқсады
Жалғыз ағаш бұдан соң.
Бір көгеріп дүние,
бір сарғайса — алды ашық.
Өтіп жатыр уақыт
Көк, сарысы алмасып.
Күз келерін қайғы етпе,
Күзде бүкіл ырыс-бақ,
қуару үшін күз құсап
ең алдымен көктеу керек дұрыстап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлақ ағып барады жұмарланып

  • 0
  • 0

Бұлақ ағып барады жұмарланып,
сорлы көңіл үмітке жүр алданып:
Не жоғалтып біреуді — аңсай алмай,
не құша алмай біреуді құмарланып.

Толық

Бағы қайда көктемнің, бағы қайда

  • 0
  • 0

Бағы қайда көктемнің, бағы қайда,
созыла ма қыс тағы жарым айға.
Ұмтылғанға тағы да жетпей ме қол,
атқан оғым тағы да дарымай ма.

Толық

Найза-қара

  • 0
  • 0

Өз тұсынан о дағы
қарғып шығып, қалды үздік —
қиын,
қиын соғады,

Толық

Қарап көріңіз