Өлең, жыр, ақындар

Қасым аға

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 623
Тұтап шығып сөзі ойдан,
аһ дегенде пеш-демі,
Жалын айдап шығатын —
Уа, ақ жалын, кеш мені,
Ұшқын ұшса жалыннан
ойып түсіп бір түрлі,
бетіңе леп ұратын
қағаз күйген сықылды.
Әр жолының астына
Қалың мағына қапты ұйып,
теңеулері сондықтан
көрінеді баттиып.
Үтірлері — тұлпардың
ізі сын-ды бір ұлы,
нүктелерінің өзі
жұдырықтай жұмулы.
Тентек-телі сөздерді
айдап келіп қамарда,
жақшалары ұқсайды
Тәңір соққан қамалға.
Сәл шытынса қабағын
Шыңдарына қар түсіп,
Сәл жымиса — Африка,
Антарктида шарпысып
сықырлайды мұз болып,
Әлемнің бір жартысы,
Мұзға қарсы жалын боп
шарпысады жартысы...
О, космос ақыны!
Ашық бояу өртенген,
бір жалт етіп құйрықты
жұлдыз сынды ерте өлген, —
Жоқ, өлген жоқ, ізі, әне —
Жосып жатыр — саспаңдар,
Құдай тартқан секілді
бір сызықты ақ бормен
Қара тақта-аспанға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоғай ертегісі

  • 0
  • 0

— Жемсау бар ма бұлбұлда? —
Сонау-сонау өтіп кеткен жылдарда
бір қарғадан сұрап жатты бір қарға:
Қара қарға сұрады ала қарғадан,

Толық

Молшылық

  • 0
  • 0

Махамбет шал төгіп кетті отты өлең —
Топырағымда ерлік болып көктеді ол.
Абай аға егіп кетті ойлы өлең —
Қазағымның қасиеті боп сөйледі ол.

Толық

Біз өзіміз

  • 0
  • 0

Шындық деген көк аспандай тым биік
мұхит сын-ды әрі терең тұңғиық.
Жан сендіріп жаңсақ жайлар, қате аңыз
біз де содан қателесіп жатамыз.

Толық

Қарап көріңіз