Өлең, жыр, ақындар

Желтоқсан

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1583
Жапырақтың сарысы, қызылдары
қызыл-сары дыбыс боп ызыңдады.
Ербеңдейді не біліп бұта басы? —
жұтамашы, табиғат, жұтамашы.
Кей ағаштың лыпасыз тұрғаны оғаш
жел өтінде тыртиып тыр-жалаңаш.
Неңді ұғынды, суық жел, неңді аяды?
Жақыны жоқ,
Жанашыр болмай әрі,
Өгей шеше үйінен қуып шыққан
Жетім қыздай кей ағаш сол баяғы.
Сұмырай көшіп жатыр ма, сұқсұр қонып
Күлкі, әзіл де естілді сұп-сұр болып.
Әне, аспанның күн жатыр шетін ала —
шуақта отыр үш мысық, екі бала.
Ар жағында ұлы ызғар сезіліп тұр,
жылтырайтын дүниенің беті ғана.
Жапырақ жасыл кезінде білінбейтін
жүгіріп жүр бір бояу, бір үн бейпіл.
Тастың-дағы таныдым бүгін кейпін.
Құс еттенді терісі кәрі еменнің,
тізесінің дірілін және көрдім.
Біткен бе анау көмекей-құлқын құлы —
Көгерткен кім бұлақты қылқындырып?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талай күзде, көктемде

  • 0
  • 0

Талай күзде, көктемде
көзің болды байпақтай:
Тасып бір тасып кеткенде
құятұғын сай таппай.

Толық

Күрең қыз

  • 0
  • 0

Күрең көйлек кигенің үшін сені
Күрең қыз деп соңына түсуші едім.
Құлағыңа шейін бір қызартып ап,
күрең қыз деп күлуші ек біз артынан.

Толық

Жар махаббаты

  • 0
  • 0

Сәулешім, сонау кеште нұрлы аспанда
Қос жұлдыз ұғысқанда, ымдасқанда,
Жерде – біз, егіз жүрек жүздеп соқты,
Еріншек аяғымыз бір басқанда.

Толық

Қарап көріңіз