Өлең, жыр, ақындар

Поэзия

  • 27.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1791
Неше түрлі жалқау мен қырсау мінген,
Поэзия секілді бір саулы інген.
Ботасы өлген секілді ертеде оның,
Абай жатқан баурында кер төбенің.
Қасым жатқан шет жағын боз даланың,
Саулы інген-жыр кезеді боздап әлі.
Ботасы өлген батады Ана мұңға,
Ілиястың Құлагер заманында.
Алаяқ пен не түрлі қырсау мінген
Поэзия — жүр әне, бір саулы інген.
Ботасы өлген батады Ана мұңға
"Аралды" ашқан Әбділда заманында.
Боз інген жүр, бір ойға бекіндім мен:
бұйдасын қиып кеткен секілді інген.
Бір желіге тоқтары, келері анық
деп ақындар жөңкіп жүр шелек алып.
Қайтіп бүтін бұл ырыс тисін бірден
Жебір қолға саумаған — исіндірген?!
Бір тамшыға біреу жүр құны қалып,
Біреу шықты, әнеки, тұлып алып.
Байғұс інген... бүйірі бүлкілдейді,
бота-қайғы бауырын түртіп жейді.
Бір шелекке нәр тамып бірер қасық,
бірер көңіл қалды, әне, құмар басып.
Ол бақыттан, достым, сен қалдың аман,
Ең тынышы — қой бағып, мал құраған..
Бос шелектің дауысы-ай даңғыраған,
бос шелектің дауысы-ай даңғыраған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір әнші

  • 0
  • 0

Бұл не өзі ән бе, әлде айқай ма? –
Мен білмеймін, білсең, туыс.., айт онда.
Сахнада тұр ғой өзі, уақытын
Босқа өткізіп сынамақ па бақытын?

Толық

Көп іздедім, көп ойландым теңселіп

  • 0
  • 0

Көп іздедім, көп ойландым теңселіп,
ойдан екен еңкеюі еңсенің:
Көкшіл көзді десем бе екен сені ару,
сары шашты десем бе екен мен сені?

Толық

Шабдар айғыр

  • 0
  • 0

Апыл-ғұпыл аттандық.
Кешегі ізде шәуіш жапқан қақ қалды.
Түн пұшпағы ұйып қалған сай, жыра
шомып жатты әлденедей қайғыға.

Толық

Қарап көріңіз