Өлең, жыр, ақындар

Бастан кешіп...

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2266
Төңірегім мұнша неге тарылды,
Кешіп келе жатқандаймын жалынды.
Оңымды ор, солымды cop қоршап aп,
Тығырыққа тіреп қойды жанымды.
Қозыкөш жер болып қалды өрісім,
Ұмтылмайтын болдым алға төр үшін.
Ой мен сана екі жаққа тартады,
Таласады, таппай ешбір келісім.
Кімдер бастан кешті екен бұл жайды
Үміт кеміп, күдік деген ұлғайды.
Бітімі мен бет-бейнесін көрсетпей,
Бір елестер алыстан қол бұлғайды.
Аңдай алмай олардың не екенін,
Тылсым күштің жетегінде кетемін.
He де болса, мойынсұнып тағдырға,
Бұл өмірге разы боп өтемін.
Қай кезде де дария - құт, жас - үлгі,
Жалғайды ұрпақ ғасырларға ғасырды.
Бұл жасыма жасқанбастан кеп тұрмын,
Тауға соғып, тасқа соғып басымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өнер құдіреті

  • 0
  • 0

Аңыз деген шындықтың дәні ме еді,
Оларды естіп сан сырға қанып едім.
Бір қарт күйші толғаған мына әңгіме,
Көңілімді тербейді әлі менің.

Толық

Жырламас едім...

  • 0
  • 0

Төбеден саулап жапырақ,
Сап-сары түгел атырап.
Жайсаң жаз қимай қоштасты,
Қоңыр күз билік жатыр aп.

Толық

Мінезім

  • 0
  • 0

Бұл жырды кеше ғана бастап тұрып,
Несіне мәз болайын сақ-сақ күліп.
Мен сізге ақкөңіл боп көрінермін,
Қайтейін, жаныма жат асқақ қылық.

Толық

Қарап көріңіз