Өлең, жыр, ақындар

Бастан кешіп...

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2299
Төңірегім мұнша неге тарылды,
Кешіп келе жатқандаймын жалынды.
Оңымды ор, солымды cop қоршап aп,
Тығырыққа тіреп қойды жанымды.
Қозыкөш жер болып қалды өрісім,
Ұмтылмайтын болдым алға төр үшін.
Ой мен сана екі жаққа тартады,
Таласады, таппай ешбір келісім.
Кімдер бастан кешті екен бұл жайды
Үміт кеміп, күдік деген ұлғайды.
Бітімі мен бет-бейнесін көрсетпей,
Бір елестер алыстан қол бұлғайды.
Аңдай алмай олардың не екенін,
Тылсым күштің жетегінде кетемін.
He де болса, мойынсұнып тағдырға,
Бұл өмірге разы боп өтемін.
Қай кезде де дария - құт, жас - үлгі,
Жалғайды ұрпақ ғасырларға ғасырды.
Бұл жасыма жасқанбастан кеп тұрмын,
Тауға соғып, тасқа соғып басымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабыт

  • 0
  • 0

Бір үн келіп бозінгендей боздаған,
Семіп қалған сезімімді қозғаған.
Туар жырдың хабаршысы екен ғой,
Өзегімді жарып шығар өз балам.

Толық

Ілесіп заман көшіне

  • 0
  • 1

Бұл заманның сыр-сипаты өзгерек,
Жазатын жыр, айтылатын сөз бөлек.
Жеңіл ойлап жүрген жандар жетеді,
Түп тамырын көретұғын көз керек.

Толық

Бейтаныс ару

  • 0
  • 0

Қосылма, қосыл мейлің, еріктісің,
Түседі бірден көзге көрік, мүсін.
Ажары сол арудың тұрады ылғи,
Алматы апортының беріп түсін.

Толық

Қарап көріңіз