Өлең, жыр, ақындар

Азаттығым

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 2125
Атажұрттың қазығына байланған соң кіндігім,
Арқандаулы арық аттай шыр-айналған тірлігім.
Таң атқаннан күн батқанша өз басымен әуіре,
Арпалысқан бұл жалғанда ұғып жатыр кімді кім?
Қанатымды шаңға малып тіршіліктің қамы үшін,
Тауық та бір, мен де бірмін теріп жеген тарысын.
Бостандықтың бір тал шашы түсер болса егер де,
Қынабынан суырылар қылшылдаған намысым!
Жеткен жан жоқ қуғанменен сұм дүние шетіне,
Фәни менен бақи барда бөлінесің екіге.
Азаттығым, тиер болса суық ызғар бетіңе,
Жүрегімді қалқан етем соққан желдің өтіне!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұхтар аға

  • 0
  • 0

«Мұхтар аға, мықтар аға ерен», – деп
Кеше Қасым толғаныпты тереңдеп.
Әр толқынның өз Мұхтары өзіне,
Мен де жүрдім көптен бері елеңдеп.

Толық

Ақбөкен

  • 0
  • 1

Дертімді менің қозғама,
Онсыз да ғұмыр аз ғана.
Айта алмай кеткен сырым бар
Жадырап тұрған жазға да.

Толық

Арманым – аққуым

  • 0
  • 0

Арманым – аққуым,
Алысқа талпынып,
Ұшып ең шарқ ұрып,
Ашулы бұлттардың үстінде.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер