Өлең, жыр, ақындар

Атыңнан айнлайын, Ата газет!

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 609
(«Егемен Қазақстан» газетіне)

Өзіңсің туған елдің көз-құлағы,
Әр үйден іздеген жан кез қылады.
Атыңнан айнлайын, Ата газет,
Тоқсан жыл тынбай аққан сөз бұлағы.
Жетелеп жақсылықтың өрге көшін,
Заманның астың қиын бел-белесін.
Арқалап бір ғасырдың шежіресін,
Жұртыңмен қатар жасап сен келесің.
Туымыз тігілгенше желбіреп бір,
Уақыттың ызғарына көндік өткір.
Тағдыры қазағымның бастан кешкен,
Сарғайған беттеріңде мөлдіреп тұр.
Жарысып сәулесімен жарық таңның,
Жеткіздің жаңалықты халыққа әр күн.
Көзіндей көрінесің мына бізге,
Сәкен мен Бейімбеттей алыптардың.
Төсіндей сайын дала Сарыарқаның,
Кеңдікті, бостандықты көп аңсадың.
Арыстар өтті қанша арпалысып,
Қару ғып қолындағы қаламсабын.
Өмірдің жарқыратар бар шындығын,
Тәуелсіз ел газеті сенсің бүгін.
Самғаған азаттықтың аспанында,
Еркін ой, еркін сөзім, еркін жырым!
Күтесің қуаныштың бәрін алдан,
Бақытты басылымсың жолы болған.
Қаласып Астананың іргетасын,
Батырсың қақ төрінен орын алған!
Толғанған тоқсандағы бұл жасыңда,
Қалың ел шын досың да, сырласың да.
Ұлтыңның жанашыры, жаршысы боп,
Жасай бер бір ғасырдан бір ғасырға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатаумен сырласу

  • 0
  • 0

Ойыма қайдан түсті бұл бір өлең,
Семсердей өзегімді тілгілеген.
Алатау, есіңде ме, тұрыпты ақын
Соңғы рет саған қарап дүрбіменен.

Толық

Жасымнан соңыңа еріп...

  • 0
  • 0

Жетпістің жотасына шықтың, аға,
Биікке байрағыңды тіктің, аға!
Қайыспай елдің жүгін көтереді
Нар туған өзіңіздей мықты ғана.

Толық

Көр іші – қара қобыз

  • 0
  • 0

Тірліктің тұраласа кер шолағы,
Көңілге қай­-қайдағы шер толады.
Арманды адам қуып жеткен емес,
Қырандай қос қанатың болса-дағы.

Толық

Қарап көріңіз