Элегия
- 0
- 0
Сағаты жеткенде ажал, тоқырап па?
Тұрмады бұл жолы да тосып артқа.
Бір жұлдыз көк төсінен ағып түсіп,
Бір бұлақ сіңіп кетті топыраққа.
Дәрігер
Кей жырым шырқата алмай дәуір әнін,Күн сайын қара терге малынамын.
Лауладай өлең оты бықсып жанса,
Мен соның «түтінінен» ауырамын.
Әйтсе де өткен жоқ қой жазым әлі,
Алдымда - ұзақ өмір қазыналы.
Сан ойдың салмағымен шаршаған бас,
Сәтті бір өлең жазсам, жазылады.
Бетіме әжімменен салып өрнек,
(Білгенге, біздің істе әбігер көп).
Осы өлең мені дәйім ауыртты да,
Соңынан жазып алды, дәрігер боп.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Автопортрет
- 0
- 0
Болды кезім әр нәрсеге еліккен...
Енді қазір жас емеспін желіккен.
Қайда барсам, өзіме шақ орным бар,
Несібемді жеп келемін теріп мен.
Қаламгермін
- 0
- 0
Бурыл тартып бара жатыр самайым,
Тыныш тірлік?!.
Оны қайдан табайын.
«Қағаз жазған қиын жұмыс емес қой»,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Пернегул
Ғажап -
Айкүн
Өте жақсы бірақ қиын
Мақпал
Өте күшті