Өлең, жыр, ақындар

Дәрігер

  • 27.11.2015
  • 0
  • 1
  • 10917
Кей жырым шырқата алмай дәуір әнін,
Күн сайын қара терге малынамын.
Лауладай өлең оты бықсып жанса,
Мен соның «түтінінен» ауырамын.
Әйтсе де өткен жоқ қой жазым әлі,
Алдымда - ұзақ өмір қазыналы.
Сан ойдың салмағымен шаршаған бас,
Сәтті бір өлең жазсам, жазылады.
Бетіме әжімменен салып өрнек,
(Білгенге, біздің істе әбігер көп).
Осы өлең мені дәйім ауыртты да,
Соңынан жазып алды, дәрігер боп.



Пікірлер (1)

Мақпал

Өте күшті

Пікір қалдырыңыз

Серт

  • 0
  • 0

Сіміріп aп таңғы ауаның тұнығын,
Зыр жүгірем, тыным алмай күнұзын.
Бір қызықтан, шақырады бір қызық
Мойыныма сілтеп жиі «құрығын».

Толық

Жырсыз өткен жылдар

  • 0
  • 0

Түсірмей шұғыласын бетіме Күн,
Босқа өткен жылдарыма өкінемін.
Алаңсыз еш нәрседен жүрдім қалай,
Бардай-ақ бір өзімнің екі демім.

Толық

Аға аузынан

  • 0
  • 0

Аязға қызылшұнақ қарамай-ақ,
Кезінде жүрдік біздер жалаңаяқ.
Жүдеу өң, жүзі сынық бала көрсем,
Бұл күні шын көңілмен қалам аяп.

Толық

Қарап көріңіз