Өлең, жыр, ақындар

Егіздер

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 4261
Текті ғана тартып туар негізге,
Жұбан-Жайық! Ұқсатам мен егізге.
Жұбан жырын санамызға сіңірсек,
Жайық барып құйып жатыр теңізге.
Орал таудан басын алса Жайығым,
Жұбан ақын өрге салды қайығын.
Жұбан-Жайық! Кіндігі бір алыптар,
Алып деген екеуіне сай ұғым!
Шымырлайды ұлы арнаның айдыны,
Секілденіп дауылпаз жыр айбыны.
Жұбанынан, сыңарынан айрылып,
Жайық көптен, Жайық көптен қайғылы.
Жайық суы аға берер мәңгілік,
Елдің шөлін, жердің шөлін қандырып.
Жұбан жыры болашаққа барады,
Жүректерде намыс отын жандырып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күйші

  • 0
  • 1

Қос ішек бір-біріне жалғады ұшқын,
(Пернелер буынындай нарқамыстың).
Күйші отыр қалың жұрттың құрсауында,
Елтімей сырлы сазға қалмады ешкім.

Толық

Ақбөбек пен Қайып

  • 0
  • 0

Махаббаттың тұрсын да тасып нұры,
Ақын ісі көрсету ашып мұны.
Ел аузында қалды ғой аңыз болып,
Ақбөбек пен Қайыптың ғашықтығы.

Толық

Балаға ұласқанда...

  • 0
  • 0

Мазаласа сағыныш жыры келіп,
Сөйлейді екен жылдар да сыры берік.
Орал. Шаған көшесі. Оныншы үйде,
Үш жас жігіт пәтерде тұрып едік.

Толық

Қарап көріңіз