Өлең, жыр, ақындар

Көңілдің көркі тозғанда

  • 03.11.2021
  • 0
  • 0
  • 359
Көңілдің көркі тозғанда
Азаяр өмір қызығы.
Дүлдүлден мәстек озғанда
Сергітпес тірлік үзімі.
Қырғидың құлқын – арманы,
Салғаны нешік ойран, зар.
Әлемді бүкіл қармады
Әсіре шылқып тойғандар.
Шолақ айғыр секілді,
Қойсаң да тұрмас арқандап.
Қомағайлық жетілді,
Әсіре байып, талтаңдап.
Құлқыны түсер көзге де,
Сараңдыққа сайыған.
Жәрдем етпес өзгеге,
Талапайдан байыған.
Жабық ат бәрін жебейді,
Тауарға толы шетелдік.
Дүкендер «дөкей» көбейді
Ат шаптырып өтерлік.
Қалмаса кеше соңыңнан
Ертелі­кеш бес елі,
Бұрыла басып, жолыңнан
Көрмегенсіп өтеді.
Сұмдықты нешік байқарсың,
Кездесіп талай содырға.
Не қыл деп ақыл айтарсың
Тойынған қызба тобырға?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолымды Алла жебеді

  • 0
  • 1

Кеншілік – асыл кәсібім,
Ақындық – ақ сүт нәсібім.
Әкімдік – заман әмірі,
Жалықпай жүгін тасыдым.

Толық

Келемін ән емн жырдың қанатында

  • 0
  • 0

Бойымда жалыны бар бұлан ердің,
Ойымда ағыны бар Құлагердің.
Шабыста топтан озып алға тартсам,
Келеді сол қалпымда тұра бергім.

Толық

Қос жүректің мекені

  • 0
  • 0

Шоқан басқан асыл ізден нәр алдым,
Ақан сері әнін жаттап таралдым.
Құлагер жортқан құба жонда ізі бар,
Аққулы елде, «Гәккулі» елде жаралдым.

Толық

Қарап көріңіз