Өлең, жыр, ақындар

Жыр келмесе...

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2085
Бір жұмбақ ой мазалап неше күннен,
Шаршап жүрмін, соны әсте шеше білмей.
Қаламымды қолыма ұстатқызды,
Жеті түнде жұлып aп төсегімнен.
Жарым жатыр тәтті ұйқы құшағында,
(Оның ешбір ісі жақ құса-мұңда).
Ал мен болсам отырмын кірпік ілмей,
Көкірегімді кернетіп күш-ағынға.
Қиын екен жыр келмей, аңтарылған,
Шапшып шығып кетердей қан тамырдан.
Қалам ұшы қадалды бір нүктеге,
Сәйгүліктей қазықта қақтарылған.
Қиналумен қанша әлі күн өтеді,
Сарқылдым ба, апыр-ау, бұл не тегі?
Өлең тумай өзегім өртенгенде,
Күдік келіп көңілімді жүдетеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған шаңырақ

  • 0
  • 0

Асу бермес сияқтанар қарлы шың.
Ұшыашарға оқып беріп жаңа жыр,
Мен олардың алып жүрмін алғысын.
Ақын болып, астана асып кет мейлі,

Толық

Жүрегімді шымшылап...

  • 0
  • 0

«Нұрлы өмірден көсіп алар аздай жыр, -
Дер біреулер, - көптен өлең жазбай жүр.
Төбесінен айналды ма шабыт-құс,
Қайтып жатқан ққздай бір».

Толық

Ақтөбе

  • 0
  • 1

Ақындай оқитұғын жатқа өлеңін,
Даусымды көптен бері баптап едім.
Бұлбұлым көмейдегі ән салды ғой,
Төбесі көрінгенде Ақтөбенің.

Толық

Қарап көріңіз