Өлең, жыр, ақындар

Жыр келмесе...

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1953
Бір жұмбақ ой мазалап неше күннен,
Шаршап жүрмін, соны әсте шеше білмей.
Қаламымды қолыма ұстатқызды,
Жеті түнде жұлып aп төсегімнен.
Жарым жатыр тәтті ұйқы құшағында,
(Оның ешбір ісі жақ құса-мұңда).
Ал мен болсам отырмын кірпік ілмей,
Көкірегімді кернетіп күш-ағынға.
Қиын екен жыр келмей, аңтарылған,
Шапшып шығып кетердей қан тамырдан.
Қалам ұшы қадалды бір нүктеге,
Сәйгүліктей қазықта қақтарылған.
Қиналумен қанша әлі күн өтеді,
Сарқылдым ба, апыр-ау, бұл не тегі?
Өлең тумай өзегім өртенгенде,
Күдік келіп көңілімді жүдетеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабыт кетті...

  • 0
  • 0

Кірпіктерім ілінбестен жатырмын,
Ойлауменен тағы бір таң атырдым.
Бір зілдей жүк иығымнан басады,
Баданакөз сауытындай батырдың.

Толық

Аңсау

  • 0
  • 0

Сағыныш жүрекке мөр басыпты мың,
Келемін талай қырдан асып бүгін.
Кеудемнен қиял құсы сен деп ұшса,
Білінбей кетеді екен қашықтығың.

Толық

Жігерді жоқтау

  • 0
  • 0

Арқалаумен келем әлі күйікті,
Ауыр салмақ жаншып жатыр иықты.
Қайсыңды қалайды екен бұл құдай,
Алады екен адамыңды сүйікті.

Толық

Қарап көріңіз