Шақырмаймын құшағымды жайып бір

Шақырмаймын құшағымды жайып бір,
«Дертің» болса, өзіңді одан айықтыр.
Қол созсақ та, менімен сен өте алмас
Арамызда уақыт деген Жайық тұр...
Нәзік айың сапар шеккен түн қатып,
Ақ сәулесін түсірместен шыңға түк.
Уақытқа қарсы жүзіп кетпеші,
Дарияның тереңіне шым батып.
Көкірегімнен көзін ашып көл жұмбақ,
Қиялымды әкетеді сол күнге ап.
Шағаланың қанаттары шақырсын,
Ақ Жайықтың аспанынан қол бұлғап.
Жаныма бұл алыс әрі жақынсың,
Арамызда қамалға ұқсап жатыр шың.
Ойнақтаған сенің отты көздерің
Көңіліме көктемді бір шақырсын.
Атай көрме мені бақыт құсы деп,
Көрер көзге сыртым салқын, ішім от.
Ақ Жайықтың жалын құшам, келгендей
Төлегеннің ақ боз аты кісінеп...
Сезем бәрін, бұдан әрі бармайық,
Арнасынан асса көңіл бар ма айып.
Жылап ағып жерге жауып жатқандай
Сағыныштың жапырақтары сарғайып.

---