Өлең, жыр, ақындар

Оралу

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 513
Өкпелеттім енді не айта алармын,
Қайда барып, қай жерден жай табармын.
Сезіміме сол бір сәт себеп болып,
Сабылып көп мен саған қайта оралдым...
Тұнық еді көңілің, шайқап алдым,
Қайырмасы сияқты ең айтар әннің.
Сөніп қалған шырақ ем жанып-жанып,
Жүрегіңнің отымен қайта жандым.
Кім шешеді құпия жүрек ісін,
(Сүйгеніңді тұрады тілеп ішім).
Сағынышқа ауысып бара жатыр
Саған деген кегі жоқ ренішім.
Тағы өзіңе оралып ауды көңіл,
Жаужүрегім, оқ аттың, сау жүр едім.
Тұла бойға жан кіріп дауылыңмен,
Жаңбыр болып көз жасым жауды менің.
Қалғығанда жастанып таң білегін,
Тыныштықтан таба алмай тағдыр емін,
Жауар бұлтын жанымның ыдыраттың,
Жанартаудай атылып тау жүрегің.
Ойнатады сәулесін от көңілім,
Бұлбұл әні жеткізіп көктем үнін.
Өз басымның бақытын ұмытып мен,
Саған бақыт тілеумен өтті өмірім...
Сұңқар болмай, кім білер сұңқар мұнын,
Тұлпар болмай, кім жазар тұлпар жырын?
Қаруым бар пәрменді, ол қаруым –
Саған деген сағыныш, іңкәрлығым.
Қасиетіңді бітпеспін жазып күнім,
Сүйем сені, сол үшін жазықтымын.
Сендік қару – ақыл мен қайрат болса,
Мендік қару – әйелдік нәзіктігім...
Әйел жайлы құпия не білесің,
Еркелесем еріп бір егілесің.
Мен жеңілсем, жеңілем қайратыңнан,
Сен жеңілсең, сезімнен жеңілесің.
Сағынышым, не қалды біз көрмеген,
Қалып бұзбай, келеміз іздерменен.
Өмір өтіп барады, өмір өтіп,
Бірімізді-біріміз іздеуменен...
Сенсіз менің өмірім тас қара түн,
Шаңға адасар бәйгеге қосқан атым.
Сұңқар болып айналсаң, айдын шайқап,
Аққу сезім сабайды қос қанатын.
Шежіресіндей ер кеудең бар әлемнің,
Бар әлемнен мен сені дара көрдім.
Қасиеті бар сенде кең, аспанның,
Қасиеті бар менде қара жердің.
Қара жердей жаңбырды ұнатамын,
Көкірегімнен атқандай бұла таңым.
Қабағыңның қарымен қатамын да,
Жарығыңмен мен сенің гүл атамын.
Күн көзіңмен, аспаным, аймаладың,
Көздерінен қымсынбай айналаның.
Қасіретімді жасырып, қасиетті
Қара жердей мен сені айналамын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қартайдым деп қайғырма, анам

  • 0
  • 0

Қартайдым деп қайғырма, анам,
Жаз күніне жай қарап.
Жыл қымтаған, ай ұрлаған
Жастығыңды – өткен сонау

Толық

Күн өкпелеп барады

  • 0
  • 0

Оралмай жүр тіліме көптен өлең,
Өлеңсіз жер, жаңғырып көктемеген.
Күн де батып барады көкжиекке
Тіршілікке сыңаймен өкпелеген.

Толық

Қайыршы

  • 0
  • 0

Бір бұрышта отыр, тиіп мүмкіндік,
Көрген сәтте, бөгеліп, сәл іркілдік.
Адамдарға қолын жаяр, ақша емес,
Жарық дүние сұрағандай бір күндік.

Толық

Қарап көріңіз