Өлең, жыр, ақындар

Ана қайың

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 630
Соққан желге жұлмалап, күйініп тұр,
Көкірегіне көз жасы құйылып бір.
Сынып түскен ақ қайың сабағына
Тіл қата алмай, дәрменсіз иіліп тұр.
Иіліп тұр, кеудесі нала құшып,
Жанарынан тамшылап жаралы шық.
Қайрылмастан қатыгез, қара жерге
Жапырағы жамырап барады ұшып.
Қайда кеткен,
кешегі сыршыл әні,
Өзегі өксіп, өртеніп, тұншығады.
Жаралы аққу зарындай сыңсығаны,
Ақ қайыңнан сыңсыған үн шығады.
Тал бойына біткен бе, көрік бекер,
Елжіретіп, көргенді еліктетер.
Пенде-ғұмыр, көгерген жапырақтай,
Кезегімен жарыққа келіп, кетер.
Барады жел, бұлбұлын, тонап айын,
(Алыстаған бұтағы баладайын)
Шағылысар көз жасы күн көзіне,
Махабатын әйгілеп ана қайың.
Ана қайың, ақ қайың иіліп тұр,
Табиғаттан тағдырлы күй ұғып бір.
Сынып түскен жапырақтың сабағына,
Жүрек нұры, жан жасы құйылып тұр.
Көп жатуға шыдамай, бұйығып бір,
Бұлтты түтер,
желден жіп иіріп қыр.
Сәбиіне қараған анаға ұқсап,
Сабағына ақ қайың иіліп тұр.
Жанарынан жапырақ-жас құйылып тұр...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр дегеннің жыр емес қой барлығы

  • 0
  • 0

Жыр дегеннің жыр емес қой барлығы,
Бұлбұл даусы, емес құстың таңғы үні.
Раушандай болмас тегі гүл біткен,
Сұлулардың ұқсамайды тағдыры.

Толық

Сыртта жаңбыр, іште мұң

  • 0
  • 0

Сыртта жаңбыр, іште мұң,
Әйнекті ұрып шертеді.
Шөлдеп, кеуіп ішкенім,
Өзегімді өртеді.

Толық

Тыныштық – тынысым

  • 0
  • 0

Планета тынысы –
менің тынысым,
сенің тынысың.
Хабарсыз отырсам кетеді тынышым.

Толық

Қарап көріңіз