Өлең, жыр, ақындар

Ана қайың

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 518
Соққан желге жұлмалап, күйініп тұр,
Көкірегіне көз жасы құйылып бір.
Сынып түскен ақ қайың сабағына
Тіл қата алмай, дәрменсіз иіліп тұр.
Иіліп тұр, кеудесі нала құшып,
Жанарынан тамшылап жаралы шық.
Қайрылмастан қатыгез, қара жерге
Жапырағы жамырап барады ұшып.
Қайда кеткен,
кешегі сыршыл әні,
Өзегі өксіп, өртеніп, тұншығады.
Жаралы аққу зарындай сыңсығаны,
Ақ қайыңнан сыңсыған үн шығады.
Тал бойына біткен бе, көрік бекер,
Елжіретіп, көргенді еліктетер.
Пенде-ғұмыр, көгерген жапырақтай,
Кезегімен жарыққа келіп, кетер.
Барады жел, бұлбұлын, тонап айын,
(Алыстаған бұтағы баладайын)
Шағылысар көз жасы күн көзіне,
Махабатын әйгілеп ана қайың.
Ана қайың, ақ қайың иіліп тұр,
Табиғаттан тағдырлы күй ұғып бір.
Сынып түскен жапырақтың сабағына,
Жүрек нұры, жан жасы құйылып тұр.
Көп жатуға шыдамай, бұйығып бір,
Бұлтты түтер,
желден жіп иіріп қыр.
Сәбиіне қараған анаға ұқсап,
Сабағына ақ қайың иіліп тұр.
Жанарынан жапырақ-жас құйылып тұр...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайың жасы

  • 0
  • 0

Түпсіз аспан қабағымен тұнжырап,
Бұтақтары бір түзеліп, бір құлап,
Жылмен келер жоқтап әнші бұлбұлын,
Жел өтінде жалғыз қайың тұр жылап.

Толық

Япыр-ау, сабыр қайда, мазам қайда?

  • 0
  • 0

Япыр-ау, сабыр қайда, мазам қайда?
Қаптап тұр көз алдымда тозаң майда.
Тордағы торғайға ұқсап бұлқынумен,
Қанатын қыран көңіл жаза алмай ма?

Толық

Ойнайтұығын сахнасында уақыттың

  • 0
  • 0

Ойнайтұығын сахнасында уақыттың,
Әкімдікті ұлы әртістей көрем мен.
«Басымызға туады деп бақыт күн»,
Қол соғатын халық сенгіш көрермен.

Толық

Қарап көріңіз