Өлең, жыр, ақындар

Уақыт деген қалып қалмай дүлділден

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 573
Уақыт деген қалып қалмай дүлділден,
Жүрегімнен жүрек соғып күн күлген.
Құлап қалсаң,
тоқтап тұра беретін,
Өмір жуас жабы емесін білдім, мен.
Кімді сүйдім, болды соның көбі ұмыт,
Жердің шеті қалғандай ма көрініп.
Шыңға шықпай,
қайтты өзіме дауысым,
Жартастағы тасқа барып соғылып.
Жер мазасыз,
қайда барып тынығам,
Суығандай бойымдағы жылы қан.
Бауырымдағы бөлтірікті қия алмай,
Қасқырдаймын тауға қарап ұлыған...
Уақытпен өлшенеді бар әнім,
Өз толқынын туғызады әр ағын.
Көк аспанға жету үшін дауысым,
Мен тереңге тамыр тартып барамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жетісу толқыны

  • 0
  • 0

Жетісу, туған жерім, Иранбағым,
Бойына ұлылықтың жиған бәрін.
Дүниеде сенен асыл, Сенен артық,
«Сұлу жер бар» - десе мен иланбадым.

Толық

Ісім жалған, болып жүр түсім жалған

  • 0
  • 0

Ісім жалған, болып жүр түсім жалған,
Кешкі күндей өртейді-ау ішімді арман.
Өлетұғын түрім бар, өмірдегі –
Құрсап тұрған қысылып қысымдардан...

Толық

Бір күнімді бір күн келіп жалғайды

  • 0
  • 0

Бір күнімді бір күн келіп жалғайды,
Өтер уақыт, түсінерсің мән-жайды.
Жалғыз жұлдыз қанша жансын жарқыр
Түнгі аспанды жарық ете алмайды...

Толық

Қарап көріңіз