Өлең, жыр, ақындар

Уақыт деген қалып қалмай дүлділден

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 643
Уақыт деген қалып қалмай дүлділден,
Жүрегімнен жүрек соғып күн күлген.
Құлап қалсаң,
тоқтап тұра беретін,
Өмір жуас жабы емесін білдім, мен.
Кімді сүйдім, болды соның көбі ұмыт,
Жердің шеті қалғандай ма көрініп.
Шыңға шықпай,
қайтты өзіме дауысым,
Жартастағы тасқа барып соғылып.
Жер мазасыз,
қайда барып тынығам,
Суығандай бойымдағы жылы қан.
Бауырымдағы бөлтірікті қия алмай,
Қасқырдаймын тауға қарап ұлыған...
Уақытпен өлшенеді бар әнім,
Өз толқынын туғызады әр ағын.
Көк аспанға жету үшін дауысым,
Мен тереңге тамыр тартып барамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зымырап барады өтіп, өмір, уақыт

  • 0
  • 0

Зымырап барады өтіп, өмір, уақыт.
Толқынға толқындарды жамыратып.
Бәйгеге түсіп озған ақбоз аттай,
Жағаға жатыр теңіз көбік атып.

Толық

Ей Алатау!

  • 0
  • 0

Ей Алатау!
Тұлғаңды таңда сүйген Күн,
Саған қарасам, кеудемде толқыр күйлер мың.
Күмістеген ер басындай ақ қарлы,

Толық

Жан сырымды мазақ болдым желге айтып

  • 0
  • 0

Жан сырымды мазақ болдым желге айтып,
Жел желігіп кең далаға берді айтып.
Ғашық болу құпиясы жүректің
Құпиямды жұртқа жайғам мен қайтіп?..

Толық

Қарап көріңіз