Келініме
- 0
- 0
Мынау сенің емес әсте төл үнің,
Ақырынырақ шәпілдеші, келінім.
Бірі көріп, бірі көрмей шабынар
Кимесеңші хайуанаттар кебінін.
Жаңғырық
Атақтыға табындырып, таң қылып,Саз мінезді сипаты деп паңдылық,
Лауазымды асқардағы нән қылып,
Ала тайдай әр соқпақты шаң қылып,
Қарғаның да дауысына қаңқ етер
О, тағдырым, етпе мені жаңғырық.
Аз сәулені ататұғын таң қылып,
Сықсиғанды маздап тұрған шам қылып,
Құр айғайды аспандаған ән қылып,
Әсемпазды әсірелеп сән қылып,
Қаңғыры бар, қалқасы жоқ жартастай
О, тағдырым, етпе мені жаңғырық.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Кім үшін жазғанмын өлеңді
- 0
- 0
Кім үшін жазғанмын өлеңді
Тұншыға сүзгілеп тереңді!
Жырыммен тербетіп оятам,
Айтам деп ойымды кемелді.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі