Өлең, жыр, ақындар

Уақыт құзыры

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 448
Жиын ғып,
жүрген жерінді той ғып, дулатып
Жүретін шақ-ай
шырқатып әнді шыңға атып.
Құстары
тастап кеткен көл сынды тұнжырмын,
Мен емес,
бұған кінәлі, достым, уақыт.
Бояу жоқ өзге,
көрініп әлем ақ түс боп.
Аспанның төсін
шарлайтын күндер ақ құс боп,
Қадамындағы
қақпанның өзін кей сәткі
Алушы ең, дүние-ай
азарға ғана шақ түстеп.
Сақылдап тұрған
сары аяздарда бу атып,
Қуатың құрыш,
бөгетті бордай уатып,
Жүретін шағың
кешегің болып келмейтін,
Бұлқынсаң,
ойын бұрап көндірер уақыт,
Айтатын ашық
әдетім, күлме сен маған,
Осыған тәнті
бұл ғаламдағы пенде адам.
Құзырын уақыт
мойындамайтын жан тапсаң,
Жетелеп алып,
күлегеш досым, кел маған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырласу

  • 0
  • 0

Біз, тәте, екеуміз-ақ
Екеуміз ғана қалдық.
Бір ата,
бір үрім-бұтақ,

Толық

Жоқ

  • 0
  • 0

Қайран жер, ана!
Сен — ана, ел — бала.
Көрмедің не ғана!
Кешпедің нендей күй

Толық

Тісін қағып

  • 0
  • 0

Тісін қағып,
Тікенін алып,
Жинақ бердім жаңадан
Цензурасыз құқықты елміз

Толық

Қарап көріңіз