Өлең, жыр, ақындар

Айнұр ән салғанда

  • 26.02.2018
  • 0
  • 0
  • 4861
Өмірдің босағасын жайдары аттап,
Қанатын айдын көлге жайған аппақ
Ұқсаған аққу құсқа бір қыз көрдім,
Тұратын ерініне ай қонақтап.
Мінезі қырмызыдай сызылып тұр,
Кетердей қоңыраулы үн үзіліп бір.
Үніне таулар толқып,
Жел желпініп,
Жатқандай сол дауысқа қызығып қыр.
Әніне әркім құмар тапқыр жанның,
Гүлдері билеп тұр ма бақ-қырлардың.
Жастығы жарасымын тауып тұр ғой,
Көліне келгендеймін аққу-қаздың.
Бөлейтін күй сазына жанды жаңа,
Жүрегі қалағандай әнді ғана.
Біржола өзіңді өзің ұмытасың,
Қосылған кезінде Айнұр домбыраға.
Сол бір сәт ағады өзен омыраулап,
Тасқындаған өзенде
Өмір аунап.
Айнұрдың дауысынан айлы кеште,
Айнала тұратындай қоңыраулап.
Мен әсте қаламаспын даңғойлықты,
Бұл заманда керек қой жанға ой мықты.
Өмірге Қажымұқан екі келмес,
Үн шығармай көтерген таудай жүкті...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Түс көрдім мен

  • 0
  • 0

Түс көрдім мен,
Түсімде сені көрдім.
Қандай ғажап тасыған көңілі ердің.
Шалғылары жетілген мұзбалақтай

Толық

Орамал

  • 0
  • 0

Есімде көкшіл орамал,
Есімде күнің сыйлаған.
Жақсылыққа жорамал,
Басқаға оны қимаған.

Толық

Қарап көріңіз