Перзенттерім
- 0
- 0
Өкпе айта алман осынау өмірге өзім,
Екі ұлым бар - бар екі қоңыр қозым.
Құшағыма екеуін қысамын да,
Көкжиекке қадаймын көңіл көзін.
Көресің бе?..
Еңбекпенен дарытам деп бойға құт,Жалғыз ағам далада жүр қой бағып.
Мына заман қайда апара жатыр деп,
Үйде оңаша отырамын ойланып.
Бәзбіреулер мақтап жатыр нарықты,
Кімдер оның байыбына барыпты?..
Қашанғы біз жалаң үгіт айтамыз,
Тығырыққа тіреп қойып халықты.
Қаншама жыл тұрғынымын қаланың,
Күнкөрістің тауып келем амалын.
Бірақ. Бірақ. Біз ұшпаққа шықпаймыз,
Халі мүшкіл болса егер даланың.
Қатты соқты бұл нарықтық дауылы,
Момындарға түсті жүктің ауыры.
Көресің бе, атқа мінген азамат,
Қандай күйде атам қазақ ауылы?
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Түсіме еніп...
- 0
- 0
Депті әкем аттанарда: «Тыңда, балам,
Сұрапыл соғыс атты сынға барам.
Қош-сау бол, көріскенше қайта айналып,
Тел қозым, талбесікте іңгәлаған...»
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Расул
Мықты -
Алма
Керемет -
ҰЛЖАН
Өте керемет өлең
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі