Өлең, жыр, ақындар

Күлімдеген Күн үнсіз

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 498
Күлімдеген Күн үнсіз,
Дірілдеген Ай үнсіз.
Не боламын тілімсіз,
Тілсіз өмір қайырсыз.
Кім ұғады күн тілін,
Күн ұғады Ай тілін.
“Мен бірінің кілтімін”,
Деп қиын ғой айтуым.
Өтіп таудан, көлдерден,
Өтіп құздан, өзектен.
Үнсіз ұғып жол берген,
Бір-біріне кезекпен.
Үнсіз көндім сынаққа,
Жылап қалсам... күлкімін.
Сылдырлаған бұлаққа,
Берді ме екен Күн тілін?
Жол шегемін арманға,
Қиын кері қайтуым.
Сыбдырлаған орманға,
Үйретті ме Ай тілін
Қалар ма едім ерте өліп,
Көңілім ғой тынымсыз.
Көкжиекке өртеніп,
Батып кетті Күн үнсіз.
Тілсіз тілек қайырсыз,
Мұңсыз сезім сенімсіз.
Аспандағы Ай үнсіз,
Ай астында Сен үнсыз,
Күн астында мен үнсіз...
Көңілсіз...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіңді ойлап, өкпеледім тағдырға

  • 0
  • 0

Өзіңді ойлап, өкпеледім тағдырға
Мәңгі өмір сүрмедім деп неге мен?
Алып қашам көздеріңнен көзімді,
Ақ жүзіме перде ғып ар-ұятты.

Толық

Жассың дедің

  • 0
  • 0

Жассың дедің.
я, мен жаспын әлі,
Болам кейде жайлаудың жас құрағы.
Маза бермей күн-түні көкірегімнен –

Толық

Даладай даладағы ән кең келеді

  • 0
  • 0

Даладай даладағы ән кең келеді,
Сезімнің қырат-белдер пернелері.
Толқиды іштен шыққан ырғақпенен
Жер-ана — алтын бесік тербеледі.

Толық

Қарап көріңіз