Өлең, жыр, ақындар

Күлімдеген Күн үнсіз

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 729
Күлімдеген Күн үнсіз,
Дірілдеген Ай үнсіз.
Не боламын тілімсіз,
Тілсіз өмір қайырсыз.
Кім ұғады күн тілін,
Күн ұғады Ай тілін.
“Мен бірінің кілтімін”,
Деп қиын ғой айтуым.
Өтіп таудан, көлдерден,
Өтіп құздан, өзектен.
Үнсіз ұғып жол берген,
Бір-біріне кезекпен.
Үнсіз көндім сынаққа,
Жылап қалсам... күлкімін.
Сылдырлаған бұлаққа,
Берді ме екен Күн тілін?
Жол шегемін арманға,
Қиын кері қайтуым.
Сыбдырлаған орманға,
Үйретті ме Ай тілін
Қалар ма едім ерте өліп,
Көңілім ғой тынымсыз.
Көкжиекке өртеніп,
Батып кетті Күн үнсіз.
Тілсіз тілек қайырсыз,
Мұңсыз сезім сенімсіз.
Аспандағы Ай үнсіз,
Ай астында Сен үнсыз,
Күн астында мен үнсіз...
Көңілсіз...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кейде көктем, қыс кейде

  • 0
  • 0

Кейде көктем, қыс кейде,
Оралмайды кешегің.
Шын махаббат түс бейне,
Сипап қалар төсегін.

Толық

Біреу тойған...

  • 0
  • 0

Біреу тойған...
көз алды сағымданып,
Біреу әрең жүреді жанын бағып.
Ойда жоқта жер ана сілкініп, бір

Толық

Сағынышым жетті ме?

  • 0
  • 0

Аңсарың күмбірлі күй болды мәңгі,
Әніңмен оятушы ең қалғығанды.
«Сағындым туған жердің сырлы әуезін
Сал, – депсің, – кешіктірмей домбырамды...»

Толық

Қарап көріңіз