Өлең, жыр, ақындар

Бер маған не күніңді, не түніңді

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 459
Бер маған не күніңді, не түніңді,
Барымен не жылауды, не күлуді.
Талғамай өткізейін таразыдан,
Осынау жақсы, жаман екі ұғымды.
Бер маған, сүйіп-күйіп өкінуді,
Бел байлап, неге болсын бекінуді.
Өткізіп өз көзімнен көрейін бір,
Осынау түсті-түссіз екі ұғымды.
Қотарып көкірегіме бақтар әнін,
Өзіңе қайта соны ақтарамын.
Жаным-ау, бұл өмірде сен арқылы,
Мәнісін түсіндім мен ақ-қараның.
Сөзіңнен шаттық, әлде қайғы алам ба,
Беймаза күйге түсіп, жайланам ба.
Беремін саған жауап кезіккенде,
Түсіне бір бояудың айналам да.
Жирентіп, қызықтырып, қызғандырмай,
Әр қилы әсерменен жүз жандырмай.
Өтуден қалқып жеңіл қорқамын мен,
Адамдар кеудесінде із қалдырмай.
Осынау кезектескен күн-айыммен,
Шаттанып күлуменен, мұңаюмен.
Көрер көзбен, көңілге әсер беріп,
Айналып бір бояуға тұрайын мен.
Жек көрейін, әйтпесе ұнатайын,
Желге ұшайын, немесе гүл атайын.
Әрі-сәрі қалдырмай көңілдерді,
Күлдірейін, немесе жылатайын.
Өмірім көз арбаған қызыл-жасыл,
Гүл түстес бояуынан бұзылмасын.
Бір кезгі өткен күннің белгісіндей,
Орнында от жүректің қызу қалсын.
Беймаза атар әлі таңым қанша,
Ішінен жауым маған табынғанша.
Өтермін өрге қарай сапар шегіп,
Өлеңде өз бояуым табылғанша.
Түссіздік, өмірден бұл тыс білемін,
Білсең, дос, бұл да өзімнің іш тілегім.
Әйтеуір, төкпей-шашпай не берсең де,
Бер маған, жарық дүние, түстілерін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспан тұман, жер дымқыл

  • 0
  • 0

Аспан тұман, жер дымқыл,
Шығар екен күн қашан.
Кеудемдегі көл күлкім,
Тартылыпты, тыңдасам.

Толық

Жамбыл тойы

  • 0
  • 0

Жамбыл десем елестеп тау қыраны,
Дауысымен жартастар жаңғырады.
Жамбыл тойы секілді өлең тойы,
Ал, жігітім, қолыңа домбыраны.

Толық

Бала емізіп отыр ана

  • 0
  • 1

Бала емізіп отыр ана, ойын бөлмей басқа түк,
Бұл минуттан басқалардың көксегені бос бақыт.
Бала емізіп отыр ана, бір өмірді алға алып,
Мейірімі күн нұрындай махаббатқа жалғанып!

Толық

Қарап көріңіз