Өлең, жыр, ақындар

Бер маған не күніңді, не түніңді

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 401
Бер маған не күніңді, не түніңді,
Барымен не жылауды, не күлуді.
Талғамай өткізейін таразыдан,
Осынау жақсы, жаман екі ұғымды.
Бер маған, сүйіп-күйіп өкінуді,
Бел байлап, неге болсын бекінуді.
Өткізіп өз көзімнен көрейін бір,
Осынау түсті-түссіз екі ұғымды.
Қотарып көкірегіме бақтар әнін,
Өзіңе қайта соны ақтарамын.
Жаным-ау, бұл өмірде сен арқылы,
Мәнісін түсіндім мен ақ-қараның.
Сөзіңнен шаттық, әлде қайғы алам ба,
Беймаза күйге түсіп, жайланам ба.
Беремін саған жауап кезіккенде,
Түсіне бір бояудың айналам да.
Жирентіп, қызықтырып, қызғандырмай,
Әр қилы әсерменен жүз жандырмай.
Өтуден қалқып жеңіл қорқамын мен,
Адамдар кеудесінде із қалдырмай.
Осынау кезектескен күн-айыммен,
Шаттанып күлуменен, мұңаюмен.
Көрер көзбен, көңілге әсер беріп,
Айналып бір бояуға тұрайын мен.
Жек көрейін, әйтпесе ұнатайын,
Желге ұшайын, немесе гүл атайын.
Әрі-сәрі қалдырмай көңілдерді,
Күлдірейін, немесе жылатайын.
Өмірім көз арбаған қызыл-жасыл,
Гүл түстес бояуынан бұзылмасын.
Бір кезгі өткен күннің белгісіндей,
Орнында от жүректің қызу қалсын.
Беймаза атар әлі таңым қанша,
Ішінен жауым маған табынғанша.
Өтермін өрге қарай сапар шегіп,
Өлеңде өз бояуым табылғанша.
Түссіздік, өмірден бұл тыс білемін,
Білсең, дос, бұл да өзімнің іш тілегім.
Әйтеуір, төкпей-шашпай не берсең де,
Бер маған, жарық дүние, түстілерін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еңкіш емес, емендей түзу едің

  • 0
  • 0

Еңкіш емес, емендей түзу едің,
Байқамадым, қонғанын жүзіңе мұң.
Құдіреттім-ау, бұл күнде өзің тұрмақ,
Басып кеткен тең келер ізіңе кім?!

Толық

Келдің бе, Май!

  • 0
  • 0

Келдің бе, Май!
Толықсып, гүліңді алып,
Бар әлемге ұлы күн нұрын жағып.
Қол ұстасқан қарашы көшедегі,

Толық

Қалжырап сағыныштан, үміттен де

  • 0
  • 0

Қалжырап сағыныштан, үміттен де,
Көңілім құлазыса суып демде.
Сол кезде күн көзінен от аламын,
Шалқайып жатқан жасыл шығып белге.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар