Өлең, жыр, ақындар

Туған ауылға

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 370
Үрлей ескен жел ме мынау, самал ма,
Толқын өрген жасыл шалғын даламда.
Күніне мен жүз сүйемін ауылымды,
Көңілімнің құндағына алам да.
Сымбатына қараймын да сыр алам,
Жас балаша жылап, кейде қуанам.
Топырағыңды уыстасам еңкейіп,
Көз алдыма елестейді ұлы анам.
Тек өзіңде бүршік жарар гүлім де,
Тек өзіңде жарық болар түнім де.
Саусағыммен шертілмеген күй болып,
Жыр боп тұрдың көкірегімде, тілімде.
Жан емеспін ілби басып, көшке ерген,
Кеудеңдегі бір отыңмын өшпеген.
Туған өлкем, топырағыңнан нәр алар,
Жап-жас қана шыбығыңмын өскелең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүлдүл трұяқ кеудемдегі дүсірден

  • 0
  • 0

Дүлдүл трұяқ кеудемдегі дүсірден,
Кеңдік тауып, кешіремін де ішімнен.
Адамдарды келеді сүйгім құшақтап,
Тегі туыс, адам болғаны үшін мен...

Толық

Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай

  • 0
  • 0

Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай,
Тыным алсаң өлеңім.
Таң алдында лайланбаған бұлақтай,
Тұнып ақсам деп едім.

Толық

Өзім адам, адамсыз күн жоқ маған

  • 0
  • 0

Өзім адам, адамсыз күн жоқ маған,
Өмірімнің жүрегі онсыз соқпаған.
Сырты көктем, ішіне қыс орнатып,
Адам атын жамылғаннан сақтанам.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар