Өлең, жыр, ақындар

Туған ауылға

  • 10.11.2021
  • 0
  • 0
  • 445
Үрлей ескен жел ме мынау, самал ма,
Толқын өрген жасыл шалғын даламда.
Күніне мен жүз сүйемін ауылымды,
Көңілімнің құндағына алам да.
Сымбатына қараймын да сыр алам,
Жас балаша жылап, кейде қуанам.
Топырағыңды уыстасам еңкейіп,
Көз алдыма елестейді ұлы анам.
Тек өзіңде бүршік жарар гүлім де,
Тек өзіңде жарық болар түнім де.
Саусағыммен шертілмеген күй болып,
Жыр боп тұрдың көкірегімде, тілімде.
Жан емеспін ілби басып, көшке ерген,
Кеудеңдегі бір отыңмын өшпеген.
Туған өлкем, топырағыңнан нәр алар,
Жап-жас қана шыбығыңмын өскелең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырласамын өзім қалып өзіммен

  • 0
  • 0

Сырласамын өзім қалып өзіммен,
Сырласпаған, мұңдаспаған кезім кем.
Мына өмірден көзін жұмған көп досым,
Жас боп ақты жүрегімнен, көзімнен.

Толық

Құс жолы

  • 0
  • 0

Нені алып, не береді келер күн,
Жұлдыз санап, қиялдауға шебермін.
Көрінеді аспандағы құс жолы
Түнде жазған жолындай боп өлеңнің.

Толық

Оңашаны ұнатамын, ортасынан дүрмектің

  • 0
  • 0

Оңашаны ұнатамын, ортасынан дүрмектің,
Менің үміт жұлдызымды жандырады үрлеп кім?
Өмір бар да, тазалық жоқ қой, жанымның –
Көйлегі болған, тәнімді қанша кірлеттім...

Толық

Қарап көріңіз