Өлең, жыр, ақындар

Маңғыстау шілдесі

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2500
Жатыр, міне, тырысып «тулақ» дала,
Бұйрат-бұйрат боз құммен бунақталып.
Тұяқ тірер бір тұлдыр таппай құйын,
Секіреді Каспийге, тулап барып.
Қылтанақтан жер төсін ада қылған,
Шілде ғой бұл билікті дара құрған.
Күн - табада қуырылып жатыр ма екен,
Жалын лебі келеді Қарақұмнан.
Бар шыдамды соларға жиып берген,
(Шөлдеп көрген, аптапқа күйіп көрген).
Сая таппай, Үстіртте жөңкіледі,
Көрсе жаның ашиды күшіктерге.
От найзасын тұрса да кезеніп Күн,
Мыңқ етпестен жатады безеріп қыр.
Айтып-айтпай не керек, басқа түгіл,
Шыңыраудың да еріні кезеріп тұр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көшеде

  • 0
  • 0

Көшеде көк мұз - тайғанақ,
Қолымда темір таяқ бар.
Көшеде көп қыз айқабақ,
Барады билеп аяқтар.

Толық

Кеш біліппін

  • 0
  • 0

Шырмалып шылбырына ескіліктің,
Мен сенің қадіріңді кеш біліппін.
Кетті ғой жанарымнан жас та ытып,
Тұрғандай құлағыма естіліп мұң.

Толық

Қызғалдақ

  • 0
  • 0

Қыр мені қызықтырып шақырады,
Ол бірақ, қызғалдақсыз тақыр әлі.
Даланы күн құрғатпай кеземін дeп,
Ұлтаны бәтеңкемнің қақырады.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар