Өлең, жыр, ақындар

Маңғыстау шілдесі

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2560
Жатыр, міне, тырысып «тулақ» дала,
Бұйрат-бұйрат боз құммен бунақталып.
Тұяқ тірер бір тұлдыр таппай құйын,
Секіреді Каспийге, тулап барып.
Қылтанақтан жер төсін ада қылған,
Шілде ғой бұл билікті дара құрған.
Күн - табада қуырылып жатыр ма екен,
Жалын лебі келеді Қарақұмнан.
Бар шыдамды соларға жиып берген,
(Шөлдеп көрген, аптапқа күйіп көрген).
Сая таппай, Үстіртте жөңкіледі,
Көрсе жаның ашиды күшіктерге.
От найзасын тұрса да кезеніп Күн,
Мыңқ етпестен жатады безеріп қыр.
Айтып-айтпай не керек, басқа түгіл,
Шыңыраудың да еріні кезеріп тұр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенің үйіңде

  • 0
  • 0

«Жатпас та ешкім мұны теріс көріп,
Үйдегі үлкендермен көріс келіп».
Дегенде сүйіктім сен, шалқыдым ғой,
Алдымнан армандай бір өріс кеңіп.

Толық

Ғабдолла Тоқай

  • 0
  • 0

Болмас бұған ешкімнің де таласы,
Қазақ, татар бір атаның баласы.
Абай, Тоқай ағайынды ақындар,
Егіз елдің екі бірдей данасы.

Толық

Күзгі көңіл

  • 0
  • 0

Қаратып үлгертпей-ақ жан-жағыма,
Тағы бір күздің келіп қалғаны ма?
Жылдарым дөңгеленіп өтіп жатыр,
Ұқсап қырдық жүйрік каңбағына.

Толық

Қарап көріңіз