Өлең, жыр, ақындар

Оян - өскен ауылым

  • 28.11.2015
  • 0
  • 1
  • 4711
Жалғандық жалқынына боялмаған,
Жайым бар тек шындықтап ой ақтаған.
Кіндігі жұмыр жердің сияқтанып,
Әрдайым көрінеді Оян маған.
Осында ойым, бойым жетілді бір,
Ержеттім бірі болып кекілдінің.
Қалада қаншама жыл тұрсамдағы,
Ауылдың бір баласы секілдімін.
Ояным, сен емессің жатсынарым,
Өсірдің, мен өлеңде бақ сынадым.
Атыңды аяқасты етсе біреу,
Белгілі шар болаттай шарт сынарым.
Қалада ұзатсам да өмір көшін,
Жақпайды кей тірлігі көңілге шын.
Оянның сағынамын тұнық таңын,
Оянның сағынамын қоңыр кешін.
Ояным, гүлдене бер, жасара бер,
Жақынмын, жерде емеспін тасада дep.
Жатсынбас түтіндерің түтінімді,
Бір күні саған көшіп барсам егер..



Пікірлер (1)

Қамбар Сансызбайұлы

Ауылым менің Ояным!

Пікір қалдырыңыз

Маңғыстау

  • 0
  • 1

Бұрын өңсіз жон еді бұл аралар,
Бүгін бос жер таппайсың сына қағар.
Жер төсіне қадалған темір діңгек,
Айдала самсап тұр мұнаралар.

Толық

Таба нан

  • 0
  • 0

Қойғандай қызыл-жасыл нұрга малып,
Көрінер қызғалдақтар қырдағы анық.
Шығысты таң шырайы зерлегенде,
Ешкітау шыға келер тұлғаланып.

Толық

Мұң

  • 0
  • 0

Жүрегімде талай мұңның бар табы,
(Жас ұлғайса салмағы оның артады).
Қысымынан көп қайнаған қанымның,
Соңғы кезде желкем жиі тартады.

Толық

Қарап көріңіз