Өлең, жыр, ақындар

Тойлы ауылда

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1763
Алақ-жұлақ қарайсың,
Темір тордың ішінен.
Тұр алдыңда талай «сын».
Халің мүшкіл, түсінем.
Келіп жатыр көруге,
Халық деген ағылып.
Таяу тұрсың өлуге,
Джунглиді сағынып.
Кеудеңе анау өрт толып,
Кемсеңдейсің ақырын.
Екі көзің төрт болып,
Отырсың ба, батырым?
Шыға келдің бір сәтте,
Танымастай өзгеріп.
Енді қолға ұстап көр
Шыдамсыздық безбенін.
Жасын сүрттің көзіңнің,
Бар «қайғыңды» ұмытып.
Маймыл үшін сезімнің
Жоқ екен ғой құны түк.
Бір құлқың жоқ ұнаған,
Мәз боласың несіне.
Өзіңе ұқсас бір адам,
Түсті менің есіме.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тырналар...

  • 0
  • 0

Тырналар көк төсінде тыраулаған,
Барады тастап түрлі сұрау маған.
Ақ бұлттар ақ қағаз да, түзу тізбек,
Өлеңнің жолдарынан бір аумаған.

Толық

Таба нан

  • 0
  • 0

Қойғандай қызыл-жасыл нұрга малып,
Көрінер қызғалдақтар қырдағы анық.
Шығысты таң шырайы зерлегенде,
Ешкітау шыға келер тұлғаланып.

Толық

Көресің бе?..

  • 0
  • 0

Еңбекпенен дарытам деп бойға құт,
Жалғыз ағам далада жүр қой бағып.
Мына заман қайда апара жатыр деп,
Үйде оңаша отырамын ойланып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар