Өлең, жыр, ақындар

Тойлы ауылда

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1825
Алақ-жұлақ қарайсың,
Темір тордың ішінен.
Тұр алдыңда талай «сын».
Халің мүшкіл, түсінем.
Келіп жатыр көруге,
Халық деген ағылып.
Таяу тұрсың өлуге,
Джунглиді сағынып.
Кеудеңе анау өрт толып,
Кемсеңдейсің ақырын.
Екі көзің төрт болып,
Отырсың ба, батырым?
Шыға келдің бір сәтте,
Танымастай өзгеріп.
Енді қолға ұстап көр
Шыдамсыздық безбенін.
Жасын сүрттің көзіңнің,
Бар «қайғыңды» ұмытып.
Маймыл үшін сезімнің
Жоқ екен ғой құны түк.
Бір құлқың жоқ ұнаған,
Мәз боласың несіне.
Өзіңе ұқсас бір адам,
Түсті менің есіме.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оян - өскен ауылым

  • 0
  • 1

Жалғандық жалқынына боялмаған,
Жайым бар тек шындықтап ой ақтаған.
Кіндігі жұмыр жердің сияқтанып,
Әрдайым көрінеді Оян маған.

Толық

Аға аузынан

  • 0
  • 0

Аязға қызылшұнақ қарамай-ақ,
Кезінде жүрдік біздер жалаңаяқ.
Жүдеу өң, жүзі сынық бала көрсем,
Бұл күні шын көңілмен қалам аяп.

Толық

Алғыстан...

  • 0
  • 0

Отыз беспен қош айтысқан кезде бұл,
Көңілімді мазалайды өзге жыр.
Мені біраз жерге апарып тастадың,
Еліктіріп, желіктіріп, жезде-өмір!..

Толық

Қарап көріңіз