Өлең, жыр, ақындар

Тура келем

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2124
Тура келем, оңға-солға бұрылмай,
Әз әзілдің «қақпанына» ұрынбай.
Еске аламын бұлдыр бала кезімді,
Енесінен ерте айырған құлындай.
Өтті-кетті ол күндерден жоқ белгі,
(Тез солады қызғалдақтар көктемгі).
Сезінбедім әке алақан жылуын,
Қайтем енді - қатал тағдыр көп көрді.
Көңілдегі мұңды ақылмен аршыдым,
Жалғаны бұл айтқаным - бар шыным.
Көген түп боп қалған ұрпақ біз мына,
Көлгірсіген құрбыларға қарсымын!
Өмірімнің көбі кетіп, қалды азы,
Белгілі ғой, белгілі ғой аржағы.
Қымбатымнан қалып тұрмын көз жазып,
Қу тірліктің көлбеңдейді арзаны.
Caп, caп, көңілім, сабаңатүс, тежелгін,
(Бұл халімді сырт көздерден сезер кім?..)
Жылдар жүгі еңсемді езіп тұрса да,
Қара нардай қайыспаспын, төзермін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Текті болсаң

  • 0
  • 0

Көп адамдар мақсат тұтып биікті,
Осы жолда тоқыпты да, күйіпті.
Барын салып, жанын салып жүргенмен,
Ел-жұртына болмас бәрі сүйікті.

Толық

Бұл тірлікте

  • 0
  • 0

Бұл тірлікте басу үшін алға нық,
Жүру керек оң-солыңды қарманып.
Сын көзімен қарамасаң ортақа,
Сан соғарсың, талай-талай алданып.

Толық

Бесінші белес

  • 0
  • 0

Десек тe табиғатта жарасым бар,
Мезгілдің айырайық арасын дәл.
Кеп-кеше жалт-жұлт еткен жігіт едім,
Ей, жылдар, қайда асығып барасыңдар.

Толық

Қарап көріңіз