Өлең, жыр, ақындар

Адрессіз бала

  • 28.11.2015
  • 0
  • 1
  • 8475
Алғаш көрген қалада адасуда,
Тұрағы жоқ, келіпті баласына.
Тілдестім де әйелді үйге әкелдім
Мұқтаж болған қиын-ау жанашырға.
Болжауменен үй іздеп кешкірді күн,
Жөн демейді, әрине, ешкім мұным.
Өзіме аян бұл үшін күйеуімнен
Сөздердің де төркіні естір бүгін.
Жасырынған баланы қаладағы
Адрессіз кім қашан таба алады?
Есі ауыс болмаса бұл күнде адам
Жоқ іздей ме біреуге даладағы.
Жасайын деп жақсылық желпілдедім,
«Енді өйтпейтін» тұрақсыз сертім менің.
Өзіме де жүрген жоқ оңай тиіп,
Жыр жазатын талай күн өлтіргенім.
Жылайды әйел, қу бала қымбат та оған,
Оқимын деп жыл бойы үн қатпаған.
Мейірімді ананың жалғыз ұлы
Мейірімсіз болғаны жұмбақ маған.



Пікірлер (1)

Керемет Керемет

Керемет Керемет

Пікір қалдырыңыз

Ақұлпа

  • 0
  • 0

Аязды шат күлкіге алмастырар
Шаңғыға сендей ешкім болмас құмар,
Орманға шақырғаның әлі есімде
Жауғанда біздің жаққа алғашқы қар.

Толық

"Ақиіс" - әннің аты

  • 0
  • 0

Адамға жаралмаған жағынуға,
Амал жоқ «Қоян жылдың» ауырында.
Ашасын мекендеген Жымпитының
Мұхтардың болды Мұхит ауылында.

Толық

Ауылдың тентек ұлдары

  • 0
  • 0

Әр үйдің бір-бір нәні едік,
Ақылға өзге көнбейтін.
Бәріміз онда бала едік,
Ұл-қыз деп ешкім бөлмейтін.

Толық

Қарап көріңіз