Өлең, жыр, ақындар

Азаттық

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 608
Азаптаған жанымды ойларымды саралап,
Көрейінші жік-жігін көз тоқтата даралап.
Жайлы қоныс тепкендей көкейіме орныққан
Оқта-текте су бүркіп тұратын ой қолтықтан,
Не демегі бар екен астарында жасырған,
Жымысқылық ниетпен бір айласын асырған...
Қулық – құлып болса да мың құпия сыры бар,
Сүймен-шындық көрсінші қадағалап қырына ап?
Сезім шіркін, күйсандық, бол мұқият пернеңе,
Сен де сақ бол, жолатпа, күйкілікті зердеңе!
Біз екеуміз осылай, жанға араша түселік,
Азапты ойдан құтқарыпп, ағыталық кісенін.
Мыстан ойлар мысқалдап, жауламасын санамды,
Азат өмір кешейін, қарау ойдан тазарып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрбыма...

  • 0
  • 0

Мұнша бітеу болармысың, шіркін-ай!
Әзер тұрдым көз жасымды іркіп-ай,
Мелшидім-ау тас төбемнен ұрғандай,
Қатыгездік шын балалап тұрғандай!

Толық

Мейірім

  • 0
  • 0

Жүрек деген тас бар еді,
Тастай берік асқар еді.
Беріктігі ерен еді,
Шыңыраудан шыңғырса жын,

Толық

Сары алтындай сағынышпен апталған

  • 0
  • 0

Сары алтындай сағынышпен апталған,
Ақ күмістей төзімдермен күптелген,
Уайымның боз тұманы мұнартқан,
Құйтақандай жүрегіме мұң артқан

Толық

Қарап көріңіз