Өлең, жыр, ақындар

Жылқы кісінейді

  • 03.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1196
Басып алды меңіреу, түнек көңілді – Ой,
Айналамның бәрі Қорқыт көріндей.
Жұлдыз да жоқ, Шырақ та жоқ, Ай да жоқ,
Алатау да бұғып қалды көрінбей.
Қараңғылық мұхитына баттым да,
Кісінеді мені күткен ат қырда.
Санамдағы бір тал қылын тұтаттым,
Шақпағымды жарқ еткізіп жақтым да.
Ақбоз ағып, жетіп келді жаныма,
Мен жармастым жануардың жалына.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақылды аю

  • 0
  • 0

Асар тауын, қонар жерін жобалап,
Алуға оның мұршасы жоқ. Обал-ақ.
Арты – ақ боран,
Алды – Атажұрт аңсатқан,

Толық

Жалғыз

  • 0
  • 0

Жалғыз арқар.
Жалғыз оқ.
Жалғыз құздың басында –
Селт етпейді боранға,

Толық

Түсінісу

  • 0
  • 0

Екі жылқы өзді-өзін,
Кісінесіп, қасынысып түсінді.
Екі пенде көздерін –
Шұқып, ұрып ісірді.

Толық

Қарап көріңіз