Өлең, жыр, ақындар

Намыс

  • 03.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1335
Жалған-ай...
Жалғызсырау қандай жаман,
Тарпаңның тамырында қан қайнаған.
Адасқан үйірінен құла бие,
Қосылды құландарға қақ жайлаған...

Көгертіп көктем келді мият құмды,
Жануар оқыс ойнап ұят қылды...
Тағының бетке басқан таңбасындай,
Құйрығы жоқ –
Жалы жоқ –
Тұяқ туды...

Қиналып терледі көл-көсір боп,
Көз жасы құлазыған шөлге сіңбек.
Жасырды жалыменен құлыншағын,
Төркінім – жылқы атаулы көрмесін деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоғыз ай тоғыз күн

  • 0
  • 0

Тоғыз қабат тұрғын үй бой көтерді түстіктен,
(Тоғыз айлық іс біткен).
Жеті балдық күшпенен сілкіп көріп сынады,
Уа, алақай, алақай,

Толық

Малшы ауылдың шетінде

  • 0
  • 0

Малшы ауылдың шетінде,
Бір әжей тұр жол қарап.
Ақ бетеге бетінде,
Бөдене жүр жорғалап.

Толық

Құс қиялы

  • 0
  • 0

Шынжырлаусыз
Томағасыз –
Құспын мен.
Құс болған соң:

Толық

Қарап көріңіз