Өлең, жыр, ақындар

Намыс

  • 03.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1704
Жалған-ай...
Жалғызсырау қандай жаман,
Тарпаңның тамырында қан қайнаған.
Адасқан үйірінен құла бие,
Қосылды құландарға қақ жайлаған...

Көгертіп көктем келді мият құмды,
Жануар оқыс ойнап ұят қылды...
Тағының бетке басқан таңбасындай,
Құйрығы жоқ –
Жалы жоқ –
Тұяқ туды...

Қиналып терледі көл-көсір боп,
Көз жасы құлазыған шөлге сіңбек.
Жасырды жалыменен құлыншағын,
Төркінім – жылқы атаулы көрмесін деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақбоз аттай атқан таң

  • 0
  • 0

... Жарқыратып мынау түнек жан-жақты,
Ақбоз аттай алабұртып таң да атты.
Шыққан күннің шұғыласына шағылып,
Заңғар таудың қойнауында қар жатты.

Толық

Несие

  • 0
  • 0

Бұйырса,
Бұл да несібең.
Ақша бәрін шешеді.
(Солай демей не дейік)

Толық

Жалғыз

  • 0
  • 0

Жалғыз арқар.
Жалғыз оқ.
Жалғыз құздың басында –
Селт етпейді боранға,

Толық

Қарап көріңіз