Жылымық күн, жетпеді жерге демі
- 0
- 0
Жылымық күн, жетпеді жерге демі,
Құстар біткен қанатын сермеледі.
Жауып өтті ақ жаңбыр, тиылмады
Сағынышы жүрегін тербегелі.
Жылымық күн, жетпеді жерге демі,
Құстар біткен қанатын сермеледі.
Жауып өтті ақ жаңбыр, тиылмады
Сағынышы жүрегін тербегелі.
Жылдарды жүйрік тұра алмай қойдым мен бөгеп,
Сүйеп кел мені, келетін болсаң, кел, демеп.
Ішінен бұлттың лайнердің даусын естісем,
Қараймын көкке, жете алмай қалған сен бе деп.
«Шұбырынды ұласып ақ табанға»,
Жердің бетін топан су қаптағанда,
Ғашық қылған Абайды ару Тоғжан
Ақ күміске маңдайын қақтағанда,
Сандуғаш
Қиындықта қолдау болдың тірегім
Сендей бақтың бар екенін білмедім
Шыр етіп көз алдыма көріндің
Сол сәтте алып келдің алдыма күн әлемін