Өлең, жыр, ақындар

Жалғаншы, жарық дүние!

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 10918
Жалғаншы, жарық дүние!
Бізден де бір күн қаларсын.
Піл сауырлы қара жер
Қойныңды ашып, қол жайып
Құшағына аларсың!
Ойқай, сонда күн қараң,
Басыңа ақ тас қойылса
Сөзбен түрлі безенген.
Үстіңе топырақ үйілсе
Шөккен нарға меңзеген.
Тіл кесіліп, үн бітер,
Сайраған мұны жыраудан,
Тыңдаған айтар: «не пайда
Мұндай сөзді жырлаудан?»
Дүние қуған көңілім
Нәпісіменен қарайған.
Хақ диуанға асықтай
Мұрат тапқан құдайдан.
Сонда бір көңілім сап болар,
Жалғыз жатып күңіреніп,
Қазаны ойлап толғаудан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірдің өтуі

  • 0
  • 0

Құдыққа құлан құлаған,
Құлағанда құрбақа
Қауіп - қатерсіз ойнаған,
Ойлағанға бұл заман:

Толық

Жылдарда жыл болады бағызы-бағызы

  • 0
  • 0

Жылдарда жыл болады бағызы-бағызы,
Келеді наурызда елдің жазы.
Алабын Көлборсының сулар алса,
Сыңқылдап қонар көлдің үйрек, қазы.

Толық

Сұңқардай шалықтаған тас ұяның

  • 0
  • 0

Сұңқардай шалықтаған тас ұяның,
Болжаған жер қиянын, ер қиялым.
Мерт болған арыстандай айға шапшып,
Қайғылық айтып болғаншер қиялым.

Толық

Қарап көріңіз