Өлең, жыр, ақындар

Жалғаншы, жарық дүние!

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 10979
Жалғаншы, жарық дүние!
Бізден де бір күн қаларсын.
Піл сауырлы қара жер
Қойныңды ашып, қол жайып
Құшағына аларсың!
Ойқай, сонда күн қараң,
Басыңа ақ тас қойылса
Сөзбен түрлі безенген.
Үстіңе топырақ үйілсе
Шөккен нарға меңзеген.
Тіл кесіліп, үн бітер,
Сайраған мұны жыраудан,
Тыңдаған айтар: «не пайда
Мұндай сөзді жырлаудан?»
Дүние қуған көңілім
Нәпісіменен қарайған.
Хақ диуанға асықтай
Мұрат тапқан құдайдан.
Сонда бір көңілім сап болар,
Жалғыз жатып күңіреніп,
Қазаны ойлап толғаудан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қашқын

  • 0
  • 2

Киіктей орғып таудан Һарун қашты,
Қояндай бүркіт қуған жаман састы.
Соғыстын Һарун қашқан майданында
Төгіліп шеркеш қаны судай тасты.

Толық

Көлторғай

  • 0
  • 0

Көлторғай адыра қалғыр - көрген жерім,
Бұлағай, ойран - әлек салған жерім.
Көк найза, қара санай атылса да,
Қайтармай қайтқаным жоқ аттың терін.

Толық

Ғасаңды Кәлимолла, маған берсең

  • 0
  • 0

Ғасаңды Кәлимолла, маған берсең,
Жүзігін Сүлейменнің қолға кисем.
Жасымды жмырмадағы қатар қойып,
«Ал таңдап» десе мұның қайсын сүйсең?

Толық

Қарап көріңіз