Өлең, жыр, ақындар

Жалғаншы, жарық дүние!

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 10600
Жалғаншы, жарық дүние!
Бізден де бір күн қаларсын.
Піл сауырлы қара жер
Қойныңды ашып, қол жайып
Құшағына аларсың!
Ойқай, сонда күн қараң,
Басыңа ақ тас қойылса
Сөзбен түрлі безенген.
Үстіңе топырақ үйілсе
Шөккен нарға меңзеген.
Тіл кесіліп, үн бітер,
Сайраған мұны жыраудан,
Тыңдаған айтар: «не пайда
Мұндай сөзді жырлаудан?»
Дүние қуған көңілім
Нәпісіменен қарайған.
Хақ диуанға асықтай
Мұрат тапқан құдайдан.
Сонда бір көңілім сап болар,
Жалғыз жатып күңіреніп,
Қазаны ойлап толғаудан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірдің өтуі

  • 0
  • 0

Құдыққа құлан құлаған,
Құлағанда құрбақа
Қауіп - қатерсіз ойнаған,
Ойлағанға бұл заман:

Толық

Қатшекейге

  • 0
  • 0

Басымда жанат бөрік жекей тері,
Қоймаған елде сұлу мен бір сері.
Жұмақтың нақ төріндей көрінеді,
Қташекей жолығармын деген жері.

Толық

Құйрық атып құлия

  • 0
  • 0

Құйрық атып құлия,
Түлкідей қашқан жымия.
Қараңды үзіп барасың
Біздің де қайран дүние!

Толық

Қарап көріңіз