Өлең, жыр, ақындар

Шыр айналып жанымда шарқ ұрған

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 822
Шыр айналып жанымда шарқ ұрған,
Көрсеқызар біреу ме ең барып тұрған.
Кінә артпайын, көз алмай қарады – деп,
Сәулем шығар көзіңді қарықтырған.

Толағайдай таудай жүк артып алған,
Іздемейін ұсақтық нар тұлғаңнан.
Жол жөнекей өткенде, шұғылалы,
Сәулем шығар өзіңді тартып алған.

Болар ма екен мен үшін жаның құрбан,
Өрлігіңді өрелеп бағындырған.
Кездеріңе мен кінә артпайыншы,
Сәулем шығар жолыңнан жаңылдырған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жусан жұлдым желге ырғалып қылқиған

  • 0
  • 0

Жусан жұлдым желге ырғалып қылқиған,
Ат тұяғының мың-сан дүбірі қиқулап.
Қойтастарға да, обаларға да,
Запырандай ащы күй тұнған.

Толық

Мен - Сәулемін

  • 0
  • 0

Әлдекімдер мені тіпті жаңқа құрлы көрмеді,
Әлдекімдер құрақ ұшып орнын берді төрдегі.
Әлдекімдер садақ тартты сыртымнан,
Ал мен бірақ өлмедім.

Толық

Қанаттыларға қызығам

  • 0
  • 0

Тақ мініп шың мен құзынан,
Қағатын кездей қанатын.
Қанаттыларға қызығам,
Жерден көтеріле алатын.

Толық

Қарап көріңіз