Өлең, жыр, ақындар

Жусан жұлдым желге ырғалып қылқиған

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 491
Жусан жұлдым желге ырғалып қылқиған,
Ат тұяғының мың-сан дүбірі қиқулап.
Қойтастарға да, обаларға да,
Запырандай ащы күй тұнған.

Құрт сақырлап, қара қазан қайнатып,
Түтін көкке шаншылды.
Тобылғының шоғын жақұттай жайнатып,
Қарғаның қанатындай шашын жайды баршын түн.

Ақ манар сұлудай кезбе Ай,
Бұлтты аралап, сылаң қағып барады.
Жұлдыз болса көздері-ай,
Бір сұлудың тартып тұрған қабағы.

Сұңқылдап байғыз өреде,
Қиссаны ескі жырлайды.
Қорқынышты ертегідей тоңазытқан денені,
Пері менен жын жайлы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мықты әйел

  • 0
  • 0

Тозаңдай ем... қара тас боп бекідім,
Тастар мендей жаралады тозаңнан.
Көлік-тірлік жүргіземін тетігін,
Шаршағаным сезіліп сәл жанардан.

Толық

Білезік

  • 0
  • 0

Шіренген түркі ед, болды шын шын ғаріп,
Шілдің құмалағындай шашылып қалды.
Көзінің жасы моншаққа айналып,
Қу бұталарға асылып қалды.

Толық

Ал ұшайық...

  • 0
  • 0

Көртышқанның қылығына налыдың,
Жамап алдың жүрегіңе тағы мұң.
Оның түнек кеудесінен жалғанның,
Іздеп әуре болмай- ақ қой жарығын.

Толық

Қарап көріңіз