Өлең, жыр, ақындар

Сөз заттанады

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 549
(Сенің сөзің)

Мен бе екем ұға алмайтын сөз қадірін,
Білемін сөздің мен де заттанарын.
Ендеше осы жырды жазған бүгін,
Жүрекке сақта, жаным.

Сен ғана- басты, жалғыз кейіпкері,
Заттанды әлдеқашан көп өлеңім.
Қалыппын әр сөзіңе сеніп, тегі,
«Сүйемін сені ғана»,- деген едің.

«Сағындым...» деп жазған ең көп нүктемен,
Көп нүктені табуды маған артып.
Сағыныштан жүдеген жүректі енді,
Сол сөзіңмен отырмын алдарқатып.

«Еш ойлама. Мен – дағы тұрақтымын»,
Телефонда сөздер тұр сен жолдаған.
Бақыттан құлап қалар сияқтымын,
Адалдықты мен – дағы армандағам.

Ал мынау бір «Табыстық» деген сөзің,
Қылыш кескен естілді серттей болып.
«Мәңгі бірге боламыз»» деген де өзің,
Ішіме шоқ, жүрекке дерттей қонып.

Жасырдым көздерінен көптің деме,
Оқыды бұл сөздердің Хақ та бәрін.
Бәрін жазып, ұмытып кеттің неге,
(Айтып ең ғой) сөздердің заттанарын?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бозторғай жыры

  • 0
  • 0

Күннің алтын инелері төбеме қадалды,
Ақ торғын шаңың демімді тұншықтырды.
Сонда дағы сүйемін, даламды,
Моншақ сыйлағаның үшін мың шықтан түрлі.

Толық

Жарығымды деймін жалғыз, жартымен бөліссем

  • 0
  • 0

Жарығымды деймін жалғыз, жартымен бөліссем,
Нұрменен егіз жанымда менің жарық көп.
Жанына бірдің ондық шамдай боп төгілсем,
Мыңдарды мейлі тастамасам да қарық қып.

Толық

Ғұнның әні

  • 0
  • 0

Түйелер шөккен төбелер менікі,
Қарсақ қашқан құмдар менікі.
Талыстай белдер менікі,
Күмістей көлдер менікі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар