Өлең, жыр, ақындар

Ақын болу – құдайдан

  • 16.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1168
Ақын болу – құдайдан,
Адам болу – қолдағы іс.
Сәттерімде мұңайған
Аздың өзі алданыш.

Өз-өзіме мен бір жау
Құты қашқан қырсығып.
Дегеніне көндірді-ау
Итшілеген тіршілік.

Тыр жалаңаш жүрегім,
Бүлкілдейді тым әлсіз.
Талайсыздың тілегін
Түсінбейтін шығарсыз...

Жүрегіме жақын мұң,
Кім бар оны елеген?
Сағы сынған ақынның
Ақыр соңы мен емен.

Түн қойнына үңілдім,
Күрсінемін құлазып.
Жөргекте өлген жырымның
Жаназасын шығарып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Киікөлген

  • 0
  • 0

Жаназа күйін шертеді дала,
Жайғанда шашын жел-құйын.
Өзекті сосын өртеді нала,
Шертеді дала шер күйін.

Толық

Мен сізбенен дерттімін...Сіз қалайсыз?

  • 0
  • 0

Мен сізбенен дерттімін...Сіз қалайсыз?
Жүз жаралап жанымды жүз жамайсыз.
Жүрсем дегем жаурамай, жалындамай,
Бір сергелдең тап болды бізге абайсыз.

Толық

Сен Түнсің ғой, аяулым, мұнар қабақ

  • 0
  • 0

Сен Түнсің ғой, аяулым, мұнар қабақ,
Туу алыстан тұнжырап тұрар қарап,
Талықсып кеп құлаған құшағыңа,
Қайран менің сезімім сыңар қанат.

Толық

Қарап көріңіз